పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/34

నిరుపమదయఁ జూచి నిజనివాసమున, కరుగంగ నట నేను నలక కేతెంచి
నరగర్వమున నీవు వారిలోకములఁ, దిరిగి యేఁచుట లెల్లఁ దెల్లంబు వింటి
నీచేతఁబడిన యానిర్జరుల్ మునులు, వేచి నీచెడుత్రోవ వెదకుచున్నార
లని చెప్పు మనియె మీయన్న వాక్యములు, వినిన మేలగు నీకు విందుగా కనిన
భ్రుకుటిరేఖాభీలభూరిఫాలముగ, వికటనేత్రస్ఫురద్విస్ఫులింగముగఁ
గని సభ కంపింపఁ గరములు చఱచి, కొని మొగంబులు బాదుకొని రోషమునఁ
చిటులు మంటలు మేను చెమరింప నోష్ఠ, పుటములు గటములుఁ బొరిబొరి నదరఁ
బరుషస్వరంబునఁ బలికె నిట్లనుచుఁ, దిరముగాఁ జెప్పితి తెలియంగ వింటి
నినుఁ బట్టి చంపెద నిన్ను నాకడకుఁ, బనిచిన ధనదునిఁ బట్టి చంపెదను
శివునితో సఖ్యంబు చేసితి ననుచు, నవమారఁ బుత్తెంచి నగుఁగాక నేమి
యిది నాకు నెంతయు హితవుగా కునికి, మదిలోన నెఱుఁగుదు మఱవ నీమాట
పితృసమానుఁడు నాఁకు బెద్దవాఁ డగుట, నితని సైరించితి నింతకాలంబు
నాలంబులోన నే నతనితో లోక, పాలురనందఱ భజింతు ననుచు,
నలుకతో వాలెత్తి యాదూత వేసి, బలి రాక్షసులకును భక్షింపవైచి
పుణ్యాహవాచనపూర్వకంబుగను, బుణ్యఘోషములతోఁ బొలుచు తే రెక్కి
మూఁడులోకంబులు మునుమిడి గెలుతు, వాఁడిమి నను గెల్చువాఁ డెవ్వఁ డనుచు
నతను బలోదగ్రుఁడగు మహోదరుఁడు, నతిఘోరవిక్రముఁ డగు ప్రహస్తుండు
సొరిది మారీచుండు శుకుడు సారణుఁడు, నరిభయంకరుఁడు ధూమ్రాక్షుఁడన్వాడు
సచివు లార్వురితోడఁ జనుఁదేరఁ బెక్కు, లచలముల్ నదులు మహారణ్యములును
దప్పక యొకముహూర్తంబునఁ గడచి, శివుడు పార్వతితోడఁ జెలఁగుచునున్న
కైలాసశిఖరంబు కడకేగి కడిమి, వ్రాలువీరులు యక్షవరులఁ దోలుటయు,
వారు నగ్గిరిపైకి వడి నేగి ధనదు, నారంగ నటు గాంచి హస్తముల్ మోడ్చి
ఘోరరాక్షసులను గొని రావణుండు, వారక కడిమి దుర్వారుఁడై పేర్చి
నీతమ్ముఁ డేపున నీతోడ సమర, మాతతగతిఁ జేయ నరుదె౦చినాఁడు
అనిన గుబేరుఁ డయ్యక్షులఁ జూచి, యని సేయుఁ డని పంచె నంత నెంతయును
నతులవిక్రములైన యక్షరాక్షసుల, కతిభయంకరమైన యాహవం బయ్యె
నానిశాచరమంత్రు లార్వురు నపుడు, నానాశరంబులు నాటి తూలుటయుఁ
జాల నొచ్చిన తనసైన్యంబుఁ జూచి, పౌలస్త్యుఁడును దిశల్ పగుల నార్చుచును
మహిమతో నడువ నమాత్యు లార్వురును, బహుసహస్రములతో బవరంబు సేయ