దేవదేవుని బాసి దీర్ఘకాలంబు, గావున మిము చూడగా వేడి రాక
యీయేటితోఁ గూడ నేడులు మనుజ, నాయక బండ్రెండు నగు మీరు బనిచి
యావు బాసినయట్టి యాక్రేపుపగిది, భూవర మిముఁ బాసిఁ బోయి నాయునికి
నావుడు జిఱునవ్వు నవ్వి యోవత్స, నీవు బాలుఁడవు ని న్నెడబాయగలమె
మక్కువ నీమీద మాకు నమ్మలకు, నిక్కువ మటు గాన నిడివిగా నేల
తలపైనయపుడెల్ల తగ నీ వయోధ్య, కెలమితో వచ్చి మమ్మెల్ల గన్గొనుము
ప్రజల బాలింపుట పరగ రాజులకు, నిజధర్మ మనికాదె నిను బంపవలసె
పరిపాలనక్లేశభాజనుల్ గాగ, పరికింప నేసఖుల్ పార్థివోత్తములు
యమ్మలవగపేద నైదునాళ్ళుండి, యిమ్ముల నీపురి కేగు నీ వనిన
ధరణీశునానతి తగబూని వినుచు, భరతలక్ష్మణులకు పరిపాటి మ్రొక్కి
పయినంపుదినమున పార్థివేశ్వరుఁడు, ప్రియ మార వీట్కొల్ప బెంపొంద వెడలి
బరువడి తల్లుల భరతలక్ష్మణుల, పరిపాటి వీట్కొని భరతలక్ష్మణులు
తగుసేనతో గూడ తన్నంప రాగ, మగుడించి యతఁ డేగె మధుపురంబునకు
నంత నిక్కడ రాముఁ డవనీతలంబు, సంతసంబున నేలు సమయంబునందు
విప్రదంపతులు మృతకుమారకళేబరంబుతో రామునిపాలికిఁ వచ్చుట
నొకవృద్ధబాహ్మణుఁ డువిదయు దాను, సుకుమారతనుఁడైన సుతుఁడు జచ్చుటయు
బెగడి శోకించి యాపీనుఁగ తెచ్చి, నగరిముందర బెట్టి నరులెల్ల జూడ
ఓలి నీబాలకుఁ డుజ్వలాకారు, డేల మాతో బల్కఁ డిటు చూడుఁ డనుచు
హాహానినాదంబు లందంద చెలగ, మోహశోకంబుల మునిఁగి తేలుచును
వలవంత బనుపుచు బాపజాతులకు, కులవర్ధనుం డిట్టికొడు కేల దక్కు
పెక్కువేల్పుల భక్తి పెద్దకాలంబు, తక్కక యేను మీతల్లియు గొల్చి
తనయుఁడ నిను గాంచి ధన్యుల మైతి, మరియుండ ని ట్లయ్యె నక్కటా యనుచు
పుత్ర పుత్రా యంచు బొగిలి గన్గొనుడు, పుత్రుపైఁ బడి మూర్ఛ బొంది తేరుచును
నెక్కడ జొత్తు మే మేమి సేయుదుము, దిక్కుమాలితి మింక తెరు వేది మాకు
చిరునవ్వుతో నేఁడు చెరలాడవింక, మరిచితే మామీది మక్కువ తనయ
ప్రాణంబులై యుండి బాసితి వీవు, ప్రాణంబు లేటికి బాయవు మమ్ము
యన్న యీనెలతోఁడ నయ్యె నైదేళ్లు, గున్ననే వుదయించి కులదీపకుండ
మీతల్లి మూర్ఛిల్లె మేదినిమీఁద, నీతెఱంగున నున్నయెడ నుపేక్షింప
బాడియె నీముద్దుఁబల్కులతోడ, నోడకుమని తీర్చి యూరార్పువేళ
