పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/148

నిలు నిలు మరువకు నీపంత మనుచు, బలువిడిఁ బరతెంచి బాహు లంకించి
వృక్షతాడనమున విపులవక్షంబు, లక్షించి వైచి యాలవణుండుఁ దొలఁగ
నది చూచి శతృఘ్నుఁ డామహీరుహము, పదితునకలు గాగ భల్లంబు పఱపి
వాఁడు వెండియు మీఁద వైచినతరులు, మూడేసి మూడేసి మురియలు గాగ
నిశితాస్త్రముల ద్రుంచి నిండుచీకట్లు, దిశలఁ గప్పగ గప్పె తీవ్రబాణముల
మధువుసూనుఁడు నొక్కమ్రా కెత్తి పిడుగు, విధమున నడునెత్తి వేసె వేయుటయు
వెసఁ గోళ్లు చేతులు విరవిరబోవ, వశముగా కిలమీద వ్రాలఁగ నపుడు
క్రందైన గంధర్వగణములు మునులు, నందంద దివిజులు నచ్చరల్ జూచి
తెరలఁగజాలిన ధృతి చెడి దిశలు, మొరసి యాహాకారములు సేయు వినుచు
పృథు మూర్ఛనొందిన పృథివీశతనయు, ప్రథ నోర్వి మృతుఁడైన భంగిగాఁ దలచి
వక్త్రులై నాచేత వడి బడ్డవారి, విక్రమం బరయంగ వీ డెంతవాఁడు
మరి యెచ్చియాకలి మలుగంగ నితని, యెగమ్రింగెదనంచును నింటి కేతెంచి
కనకకుంభమ్ముల కాగిననీళ్ళు, ననువొందగాఁ జల్క మర్ధితో నాడి
కడువేగ మృగమదగంథాదు లలఁది, యడరుమాల్యాభర ణావళుల్ దాల్చి
తనమనంబున గొంత తామసం బడర, దనరినయాకట దర్పించి పలికె
నతిదీనవృత్తితో నవనిపై నట్లు, హతుడైనరిపుమాంస మది మ్రింగెదనని
యతిఘోరమగుశూల మచటి కేమిటికి, ప్రతిభయంకరవీరభటు లున్న గాక
యని కొంతదడవున కచటి కేతేర, మనుజేంద్రతనయుఁ డామరుపటు దెలసి
మునివరుల్ దీపింప మొగి దివ్వు లలర, తనరఁగ విలుగుణధ్వని చేసి నిలచి
రాజేంద్రవిభుఁ డైన రాముచే గొన్న, రాజితమణిహేమరత్నపుంఖంబు
యాజిని గెలిపించు నమ్ములందెల్ల, తేజంబు గలుగు నాదివ్యబాణంబు
చటులకాలానలసంకాశ మగుచు, చిటిలి పెన్నుదురుపై జెదరంగ దూచి
దిగిచి చే జంకించి ద్రిప్పిన భుగులు, భుగులన మంటలు బొరి మింట నంట
భూతముల్ బెదరంగ భువనముల్ దిరుగ, నాతతభీతిమై నప్సరల్ మునులు
గంధర్వసురసిద్ధ ణములు గూడి, బంధురధ్యుతిఁ బొల్చు పరమేష్ఠికడకు
చనుదెంచి వినతులై చతురాస్య మున్ను, వినము గానమ యిట్టివిధ మైనయరుదు
దేవాసురాదుల దెగటార్ప మున్ను, గావింపఁబడిన యాఘనసాయకంబు
ప్రళయకాలానలప్రభ నున్న జూచి, కలఁగి వచ్చితి మన్న కమలజుం డనియె
ముల్లోకములకును ముల్లైనయట్టి, బల్లిదు మధుపుత్రు బవరంబులోన