విచ్చేయమని జెప్పు వేగ బొమ్మనిన, నెచ్చుగా నతఁ డేగి యెఱిగింప మునులు
వచ్చిసత్కృతు లోలి వరియించి తారు, వెచ్చిన బహుపుణ్యతీర్థోదకములు
ఫలమూలములు నిచ్చి పరిపాటి నిడిన, లలితాసనంబుల లలి నొప్పి రపుడు
ముకుళితహస్తుఁడై మునుల నీక్షించి, సకలజ్ఞుఁడగు రామచంద్రుఁ డిట్లనియె
నేమికార్యము మీర లిటకు విచ్చేయు, టేమైనఁ జేసెద నెరిగింపుఁ డెలమి
నాసర్వరాజ్యంబు నాజీవనంబు, భూసురోత్తములకై భూతిఁ బెంపొందు
ననవుఁడు నీమాట లాడంగ నీకు, జనుగాక యొరులకుఁ జనునె లోకముల
మీకులవ్రత మిది మేదినీనాథ, మీకు శరణ్యులు మఱి మీరె కారె
యీమహి రాజులనెల్లఁ గన్గొంటి, మీమాట వింటిమే యేరాజులందు
నని పల్కి వెండియు నడుగ నాచ్యవనుఁ, డనియె నారాముతో ననురాగ మెసఁగ
మధువనురక్కసునిచరిత్ర
ప్రథమయుగంబున బ్రహ్మణ్య మగుచు, పృథుశక్తి మధు వనుపేరిరక్కసుఁడు
మతిమంతుఁ డై దాను మహితుఁ డై దేవ, హితుఁ డై చరింపుచు నిందుశేఖరుని
చండతపోనిష్ఠ సంతుష్టుఁ జేయ, నిండారుకరుణ నానిఖలైకవిభుఁడు
సునిశితం బగు తనశూలంబువలన, ఘనశూల మొక్కటి కడఁగి నిర్మించి
యిది నీకు వరముగా నిచ్చెద దీని, పదిలంబుగా నీవు పట్టి భరింపు
తిరముగా దేవభూదేవతాభక్తి, గరమొప్ప నెందాక గలుగు నందాక
బనిసేయు నిది సురబ్రాహ్మణద్వేష, మొనరింపుడును ద్రుంచు నొగి నీకులంబు
పైవచ్చుఁ బగవారిపై వైవ నతని, వావిరి దునుమాఁడి వచ్చు నీకడకు
ననవుఁడు నావరం బద్దేవువలన, మనమారఁ గైకొని మధువు గేల్మొగిచి
యెలమి మాకులమున కెల్ల నీవరము, గలుగంగ పరమేశ గరుణింపు మనిన
నీవెన్క శూలంబు నీతనూజునకు, నావెన్క బని సేయ దన్యు లెవ్వరికి
శూలంబు దాల్చిన శూరుఁ డెందాక, వాలు నందాక నవధ్యుఁడై మెలఁగు
నని చెప్పి గౌరీశుఁ డఱుగంగ నచట, నొనరఁగ మధుపురం బొకటి నిర్మించి
యనఘాత్ముఁ డగుచున్న యావిశ్రవసువు, తనయ గుంభీనస దశకంఠుననుజ
నిమ్ముల సాహస మెచ్చంగఁ దెచ్చి, గ్రమ్మర యట పత్ని గాఁగ వరించి
కొంతకాలమున కాకొమ్మయం దెలమి, సంతానకాముఁడై చరియింపుచుండ
లవణుండు నా నొక్కలఘుచరిత్రుండు, భువనకంటకుఁ డైన పుత్రుఁడు బుట్టె
