నెందాఁక వర్తించు నీరవికులము, ఎందాక రాఘవుఁ డీనేల నేలు
నాతనూజుఁడు రామునకు మహీసుతకుఁ, బూతాత్మ యెందఱుపుత్రు లయ్యెదరు
తనరిన యాసుతుల్ ధర్మవర్తనల, ననఘాత్మ యెబ్భంగి నవని నేలెదరు
మఱి వీరియాయుఃప్రమాణంబు లెంత, యెఱుఁగ నిష్టము నాకు నెఱిఁగింపు మనిన
రఘుకులస్థితియు నారామువర్తనము, నఘదూరయగు సీత కయ్యెడుదశయు
మొదలుగా సకలంబు మునిపుంగవుండు, విదితంబుగాఁ జెప్ప విని రాజు నలకి
తనపురి కేతెంచెఁ దక్కినకథల, పని యేమి విన నీకుఁ బార్థివతనయ
నిండార రాముఁడు నెమ్మితోఁ బదునొ, కొండువేలేఁడులు కువలయం బేలుఁ
బెక్కండ్రురాజులఁ బృథివిపై గెలుచుఁ, బెక్కశ్వమేధముల్ పెంపారఁ జేయుఁ
బుడమికి రాజుగా భూపుత్రిపుత్రుఁ, గడువేడ్కఁ బట్టంబుఁ గట్టు నయోధ్య
పటుకీర్తి నటుమీఁద బ్రహ్మలోకమున, కటమీఁద వైకుంఠ మనుపేరు గలిగి
నిరవద్య మగుచున్న నిజలోకమునకు, హరిమూర్తియగు రాముఁ డరుగంగఁగలఁడు.
తొల్లి యీవిధ మెల్ల దూర్వాసుచేతఁ, దెల్లమైనది గాన ధృతిఁ బూనవలయు
నాదిత్యకులవిభుఁడగు రామువలన, వైదేహిదిక్కున వగపు నీ వుడుగు
పౌరుషంబునకంటెఁ బ్రబలంబు దైవ, మారయఁగా నున్నయదియుఁ దానయ్యె
ననవుఁడు మునిముఖ్యునాదేశమునకుఁ, దనలోన వెఱఁ గంది దశరథాత్మజుఁడు
తాలిమి పదిలించి తగుమాటలాడు, నాలోన దిననాథుఁ డస్తాద్రి కరిగె
నారాత్రి గడచిన నంత వేగుటయు, దేరు సుమంతుండు దెచ్చిన నెక్కి
మఱునాఁ డయోధ్యకు మధ్యాహ్నవేళ, తెఱయంగ నేతెంచి నిర్విణ్ణుఁ డగుచు
నేమనుచుండునో హృదయంబులోన, నామాననిధి విన్ననై యున్నవదన
మే మని దనుఁగొందు నే మందునోయి, ... .... .... .... .... .... .... .... ....
యకలంకచరిత్రగా నటు గనుఁగొనియు, నకట మిథ్యానింద కతిసాహసమున
జనకజఁ బాసె నాజననాథుఁ డనుచుఁ, జనుదెంచి యరిగి మోసల తేరు డిగ్గి
సీత నడవిలో విడిచి లక్ష్మణుఁడు రామునియొద్దకు వచ్చుట
వాకిళ్లు గడచి యవాఙ్ముఖుం డగుచుఁ, గాకుత్స్థకులు రాముఁ గదియ నేతెంచి
జానకిలేమి నాసకలసంపదలు, లేనికైవడి సొంపు లేనియ ట్లున్న
మందిరంబున శోకమగ్నుఁ డై యశ్రు, లందందఁ దొరఁగంగ నధికదైన్యమున
సీతగుణంబులు సీతగౌరవము, సీత పుట్టినయట్టి శిష్టగౌరవము
సీతయున్ దనతోడఁ జెప్పినతెఱఁగు, సీతకుఁ బాటిలు చెనఁటియీసడియు
