పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/117

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

రాకాసుధాకరరశ్ముల నగుచు, నీకీర్తి వర్తించు నిఖిలలోకములఁ
గపికులోత్తమ మాకుఁ గావించినట్టి, యుపకారమునకు మా ఱొనరింపలేము
ఆపదల్ బ్రాపించు నప్పుడు సుజను, లోపి ప్రత్యుపకార మొనరించు టెల్ల
నీకు నాపద లేదు నిఖిలలోకముల, నేకతంబున నంచు నింపారఁ బలికి
నాయకరత్నమై నడుమ వైడూర్య, మాయతద్యుతిఁ బొల్చు హార మిచ్చుటయు
ధరియించి మారుతి దనరె నక్షత్ర, పరివృతాంగంబైన భర్మాద్రిపగిది
నృపలోకనాథుండు నెమ్మితో మఱియు, నుపగూహనంబుల నుచితవాక్యముల
నిమ్ముల మన్నించి యెలమి వీడ్కొలుప, సమ్మదంబున నద్రిచరనిశాచరులు
సాఁగిలి మ్రొక్కుచుఁ జనిరి చిత్తముల, రాఁగిల్లి తమతమరాజధానులకు
నమ్మహీశుండును నతిభక్తితోడఁ, దమ్ములు పనిచేయ ధరణి యేలుచును

కుబేరునియొద్దినుండి పుష్పకము మరలవచ్చుట

అపరాహ్ణసమయమునం దొక్కనాఁడు, విపులవాక్యంబుల వినువీథి వినియె
ననమ నేఁ బుష్పకంబను దాన మీరు, పనిచిన పౌలస్త్యుపాలికి నరిగి
కిన్నరాధిప రఘుక్షితిపతి నిన్ను, మన్నించి నను నీకు మరలంగ నిచ్చెఁ
బుత్తేరవచ్చితిఁ బొలుపార ననిన, విత్తాధిపతి కడువేడ్కతోఁ బలికె
నమరవిద్రావణుండైన రావణుని, సమదపుత్రామాత్యసహితంబు గాఁగ
దుస్సహరణభూమిఁ దున్మాడివైచి, నిస్సీమవిజయుఁడై నిను దెచ్చెఁ గాన
వసుధేశునొద్దనె వదలక నీవు, వసియింపఁదగు నన్న వచ్చితి నేను
దలఁచినప్పుడు వచ్చి ధరియింతు రూపు, గలిగియుఁ బొడలేక గమనింప నేర్తు
నా కేమి యానతి నరనాథ యనినఁ, గాకుత్స్థపతి విని కరుణతోఁ బలికె
నగుఁగాక గైకొంటి నతనివాక్యములు, తగువున నే నిన్నుఁ దలఁచినయపుడ
రమ్ము నీ కిమ్మైన రమ్యదేశమున, సమ్మదంబున నీవు చరియింతుగాక
యని గంధపుష్పలాజాదులం బూజ, లొనరించి వీడ్కొల్ప నుడురాజవీథి
రాజమానానేకరత్నదీధితులఁ, దేజరిల్లుచుఁ దూర్పుదిక్కున కరిగె
నాలోన భరతుండు హస్తముల్ మొగిచి, భూలోకపతితోడఁ బొలుపారఁ బలికె
పూజితధర్మైకబుద్ధి పెం పెసఁగి, రాజన్యవర నీవు రాజ్యంబు సేయ
నేరోగములును లే వెల్లభూజనులు, నార నాయుష్మంతు లగుచున్నవారు
కాలంబు దప్పక కడిమిమై వాన, లోలిమైఁ గురియించుచుండు నింద్రుండు
పాయక సుఖతరస్పర్శంబు లగుచు, వాయువు లెలమితో వర్తించుచుండు