నీసేనతో నేగి నీవు నీపురిని, భాసురస్థితి మైత్రిఁ బాటించియుండు
ముపచారవాక్యంబు లొండింక నేల, కపినాథ నీ వెల్లకపులఁ బాలింపు
వాలినూనుఁడు వాలి వరులలో నెల్ల, వ్రాలినవీరుఁ డీవాయునందనుఁడు
విజయుఁ డీశతబలద్వివిదమైందులును, గజుఁడును గవయుండు గంధమాదనుఁడు
శరభుండు కుముదుండు జాంబవంతుండు, హరియుఁ గేసరియు గవాక్షుండు నలుఁడు
నీసుషేణుండును నీసుబాహుండు, నీసుందరుండును నీపాటలుండు
హేమాచలోన్నతి నేపారుచున్న, యీమేటిశరభుడు నీనిశంభుండుఁ
జూడుఁడు మొదలైన శూరులనెల్ల, వేడుక మన్నింపు వేఱు సేయకుము
వీరపుంగవ నీతి విడువకు మనుచు, నారవినందనుం డలరంగఁ బలికి
యుపగూహనంబుల నుల్లంబు లలర, గపినాయకులనెల్లఁ గడు గారవించి
సమ్మదంబున విభీషణుఁ జూచి మాకు, నెమ్మి గావించితి నీ వెల్ల హితవు
ధర్మాత్ముఁడవు సత్యదాక్షిణ్యమతివి, నిర్మలవ్రతుఁడవు నీతిమంతుఁడవు
గాన నీవకలంకగతి లంక నేలు, మానుగా సురలకు మఱి రాక్షసులకు
ననఘుఁడు మీయన్న యగుకుబేరునకుఁ, దనర నీ వేయెగ్గుఁ దలఁపకయుండు
ధర్మవర్తన మెందుఁ దప్పనివిహిత, కర్ములు ధరఁ బెద్దకాల మేలుదురు
పాయక ధర్మంబుఁ బాటింపు మనఘ, మాయెడ నెయ్యంబు మఱవకు మనిన
శైలచరాదులు సకలరాక్షసులు, మేలు మేలని రాము మృదుతరోక్తులకు
నలరుచు నీబుద్ధి యమరు నీబాహు, బలవిక్రమంబులు ప్రణుతింప నొప్పు
జగదీశ నీకీర్తిచంద్రికల్ జగము, లొగినిండి యొప్పుచు నున్నవి యనుచుఁ
బలుమాఱుఁ గొనియాడఁ బవననందనుఁడు, నలువార దండప్రణామంబుఁ జేసి
నరలోకనాయక నాకు మీమీఁదఁ, దిరముగాఁ గల భక్తి దీపింపనిమ్ము
వీరుండ నీకథ వినఁబడుచుండు, నారంగ నెంచాక నంతకాలంబు
జవనాథ నీకథాజలధి నోలాడ, ననిశంబు నాచిత్త మది గోరుచుండు
నిచ్చలు నచ్చరల్ నీకథామృతము, వచ్చి నాకడఁ బాడ వర మిమ్ము నాకు
నెంచాఁక నీకథ యెసఁగు లోకముల, నంచాఁక ధరియింతు నాయు వే ననినఁ
హనుమదాదులు రాముని వీడ్కొని చనుట
గరుణావిలాసంబు కన్నులఁదోఁపఁ, గరము వేడుకతోడ గద్దియ డిగ్గి
యాలింగనము చేసి యనిలనందనుని, నీలోకజాలంబు నెంచాఁకఁ గలుగు
రామాయణము గల్గు రమణ నెంచాఁక, నీమేను నందాఁక నిత్యమై యుండు
