పుట:రంగనాథరామాయణము - ఉత్తరకాండ.pdf/101

అఖిలనిర్జరసేవ్య మగుదున్న మేరు, శిఖరేంద్రమధ్యమశిఖరంబునందు
జానుగా యోజనశతయాత్రభూమి, మానితంబుగ సభామండపం బమరు
నచట యోగాభ్యాస మరవిందగర్భుఁ, డచలితుఁడై సేయునప్పు డాతనికి
వెలువడుకన్నీరు వెసఁ గేలఁ బుచ్చి, యిలమీఁద విడుచుడు నెసఁగుతేజమున
వినుతింపఁదగ ఋక్షవిరజుఁ డనంగ, వనచరుఁ డయ్యె నవ్వానరోత్తముని
వనజసంభవుఁడును వాత్సల్య మొప్పఁ, గనుఁగొని కారుణ్యకలితుఁ డై పలికె
నిఖిలదేవతలకు నిలయమై యునికి, సుఖతరం బైన యీసురభూధరంబు
పొలుచు నిందలివనంబుల కందమూల, ఫలభోజులై మమ్ముఁ బన్నుగాఁ గొల్చి
కొడుక నీ వుండుము కొంతకాలంబు, కడుమేలు సిద్ధింపఁగలదు నీ కనిన
నెలమి నీయానతి నెడపక చేయఁ, గలవాఁడ నేనును గడుభ క్తి మ్రొక్కి
దివిజాద్రి కలయంగఁ దిరిగి పక్వంబు, లవుఫలంబులు దీని యతితృప్తుఁ డగుచుఁ
బరిపక్వఫలములుఁ బరువంపువిరులుఁ, బరువడిఁ గొనివచ్చి పంకజాసనుని
ననిశంబు సాయంతనార్చనవిధుల, మనమారఁ గ్రోలుచు మఱియొక్కనాఁడు
అంగదుఁ డుదకపానార్థ ముత్తరపు, శృంగంబునకుఁ బోయి చెలువొందుచుండు
నీరజోత్పలములు నెనయుగంధముల, వారక దిక్కులు వాసించుదాని
కలహంససారసకారండవాది, జలపక్షిరవముల సరిఁజెల్లుదానిఁ
బదతలంపులకెంపు ప్రకటంబు గాఁగఁ, ద్రిదివాంగనలచేతఁ దేఱినదాని
మధుపానమదలోలమధుకరావళుల, మధురగానంబుల మావైనదాని
రంగత్తరంగల రాలుపుప్పొళ్లు, బ్రుంగుఁడై వెలయంగఁ బొలుపారుదానిఁ
గడునొప్పుగల యొక్కకమలాకరంబుఁ, బొడగని చేరంగబోయి తీరమున
నాపోవఁ బ్రక్షాళితాంగుఁడై జలము, లోపినయటు గ్రోలి యుదకమధ్యమునఁ
దననీడఁ బొడఁగని తన్నుఁ గైకొనిన, వనచరుం డెవ్వఁడో వైరిగాఁబోలు
వీనిఁ బట్టెదన౦చు వెసఁ జొచ్చి యలుక, మానసంబున బుట్టి మడువులో నుఱికి
మునిఁగి లోపల నెల్ల మునిమిడి వెదకి, తననీడ గానక తప్పెఁ బొమ్మనుచు
జలజాకరస్త్రీకి జంగమత్వంబు, గలిగెనో యన నొక్కకాంతయై వెడలి
మెఱుఁగు నిల్చినభంగి మెఱయునంగమును, నెఱు లొగి గిరిగొను నీలకేశములు
పొడవైనముక్కును బొలుపారుబొమలు, నిడువాలుగన్నులు నిద్దంపునుదురు
మెరుగారుచెక్కులు మెల్లనినగవు, బరిపోనిమించుల బాహుమూలములు
తియ్యకెమ్మోవియు దృష్టులమెఱుపు, నొయ్యని చెయ్వులు నొప్పారుమెడయు