| |
య్యినుఁ డుదయింపకుండు నిఁక నేను బతివ్రత నైన నన్న న
య్యిన్యుఁ డుదయింప నోడె విను మిట్టివ సుమ్ము సతీప్రభావముల్.
| 169
|
| వ. |
అంతం ద్రియామ బహుయామయై వర్తింపం దొడంగిన జగంబులు సంక్షుభితంబు
లయ్యె నప్పుడు సుర లెల్ల భయంబున సురజ్యేష్ఠుం గానం జని యప్పతివ్రతమహాను
భావంబు లెఱింగించి యి ట్లనిరి.
| 170
|
| సీ. |
ఆదిత్యునుదయాస్తమయములు లేకున్కిఁజేసి కాలంబులు సిక్కువడియె
ననుదినస్నానసంధ్యాజపహోమాదివివిధకర్మంబులు విరతిఁ బొందె
వేదాధ్యయనములు నిధివిహితస్వధాస్వాహాదు లొగి నిలుపంగఁబడియె
నిత్యనైమిత్తికకృత్యము ల్క్ర తుసురాతిథిపూజ లడఁగె ధాత్రీతలమున
|
|
| తే. |
నెలమి నేము హవిర్భాగములు పరిగ్ర
హించి యాప్యాయనముఁ బొంది యీప్సితార్థ
ములును సస్యసమృద్ధియు వెలయ నరుల
కొసఁగుటలు దప్పె జగముల కొదవె బెగడు.
| 171
|
| వ. |
లోకవ్యవహారంబులు విచ్ఛిన్నంబు లయ్యె నింక దివసోత్పత్తి యేవిధంబున నగు నని
విన్నవించిన విరించి కరుణించి యి ట్లనియె వినుఁ పతివ్రతమాహాత్మ్యంబు పతి
వ్రతచేతనే కాని చక్కంబడదు గావునఁ బరమపతివ్రతయుఁ దపస్వినియు నైన
యత్రిభార్య ననసూయ నిక్కార్యంబు సక్కం బెట్టు మని ప్రార్థింపుఁ డనిన నమరు
లప్పుణ్యవతికడ కరిగి బహువిధంబులఁ బ్రార్థించి.
| 172
|
| చ. |
అతులితనిత్యసత్యవతి యైనపతివ్రతయాజ్ఞ నయ్యహ
ర్పతి యుదయింపమిం గడువిపద్దశఁ జేడ్వడి నిన్నుఁ గాన వ
చ్చితిమి దినంబు మాకు దయసేయుము తొల్లిటియట్లు కాఁగ వి
శ్రుతసుచరిత్ర యన్న ననసూయ సురావలిఁ జూచి యి ట్లనున్.
| 173
|
| చ. |
అనుపమ మాపతివ్రతమహత్త్వము దాని నధఃకరింప రా
దనిమిషులార! సెప్పెద నుపాయముచేతఁ దదీయుఁ డైనభ
ర్తను దెగకుండఁ జేయుఁడు యథాస్థితి నుండఁగ నే నొనర్చెద
న్దిన మనినం గరం బలరి దేవత లట్టుల సేయఁ బూనినన్.
| 174
|
అనసూయకును గౌశికపత్నికిని జరిగిన సంవాదము
| వ. |
అనసూయాదేవియు దేవగణసహిత యై యాపతివ్రతారత్నంబుసదనంబున కరిగి
దానిసేమం బడిగి యి ట్లనియె.
| 175
|
| క. |
దేవతలకంటె నధికుం, గావల్లభు మదిఁ దలంచి కళ్యాణీ! సం
భావింతె యతనివదన, శ్రీవిభవము సూచి సంతసిల్లుదె యెపుడున్.
| 176
|
| క. |
పతిశుశ్రూషణమున నే, నతులఫలప్రాప్త నైతి నభిమతఫలముల్
పతిశుశ్రూషానియతిని, సతతముఁ బడయంగ వచ్చు సతులకు సాధ్వీ!
| 177
|
