| క. | అమృతము సోఁకిన నారా, కొమరుఁడు దొల్లింటికంటెఁ గొమరై తనుకాం | 271 |
| చ. | జనవిభుఁ డంత విస్మయరసంబునఁ దేలుచుఁ దాను నింతియుం | 272 |
స్వర్గప్రయాణవిషయమై ధర్మేంద్రహరిశ్చంద్రులసంవాదము
| వ. | అప్పు డమరేంద్రుఁడు హరిశ్చంద్రున కి ట్లనియె. | 273 |
| చ. | నరుల కగమ్యమై వెలుఁగు నాకము నీకభిగమ్య మయ్యె | 274 |
| తే. | అమరనాథ! చండాలదాస్యంబు గలుగు, నాకు నాకంబునకు నెట్లు రాక గలుగు? | 275 |
| వ. | అవశ్యభావి యైనదుఃఖంబు భోక్తవ్యం బగుట నిట్లు చేసితి భవత్సుకృతలబ్ధంబు | 276 |
| క. | అనిమిషవల్లభ! విను నీ, కొనరించెద భక్తి మ్రొక్కి యొకవిన్నప మే | 277 |
| క. | హితుల ననన్యశరణ్యుల, నతిభక్తుల విడిచి వచ్చునమరావతి నా | 278 |
| క. | అరయంగ బ్రహ్మహత్యయు, గురుహతి వనితావధమును గోవధమును నాఁ | 279 |
| క. | నాతోడఁ గూడ సురపురి, కేతెంతురు పౌరు లొండె నేగుదుఁ బౌర | 280 |
| వ. | అనిన నింద్రుండు హరిశ్చంద్రున కి ట్లనియె. | 281 |
| తే. | వినుము పుణ్యపాపంబులు వేఱువేఱ, నుండు భిన్నంబులై మానవోత్కరముల | 282 |
| ఆ. | ఘనకుటుంబు లైన జనులపెంపున రాజ్య, మనుభవించి నృపతి యధ్వరంబు | 283 |
అయోధ్యాపురజనులతో హరిశ్చంద్రుఁడు స్వర్గమున కరుగుట
| వ. | కావున సజ్జనంబులకు సామాన్యదానజపతపఃఫలంబులను బహుకాలోపభోగ్యంబు | |
