| చ. |
అనిలుఁడు నర్కుఁడు న్శశియు నైనను గానరు మున్ను దన్ను న
త్యనుపమరాజ్యభోగమహిమాతిశయంబున నట్టికాంత నేఁ
డినకులరత్న మై వెలుఁగునిట్టిసుతుండును దాను నాకతం
బున వరవుందనంబునకుఁ బోయెనె యేగతిఁ బోదు దైవమా!
| 220
|
| మ. |
అని దుఃఖింపఁగఁ గౌశికుం డచటి కుద్యద్వేగుఁ డై వచ్చినన్
జననాథుం డిదె సొమ్ము కొమ్మనిన నాస్వల్పార్థముం జూచి కో
పనుఁ డై యంతట దక్షిణాధనము సంపన్నంబుగాఁ జేసితే
నను గారించెదవేల? యింకఁ దడ వైనం శాప మిత్తుం జుమీ!
| 221
|
| ఆ. |
ప్రొద్దు జాము తక్కుపోయి నే వచ్చెద, వేయుఁ జెప్ప నేల? వేగ కొఱఁత
ధనము పెట్టవలయు నని యప్పు డిచ్చిన, ధనము గొని యతండు సనియెఁ జనిన.
| 222
|
హరిశ్చంద్రుఁడు ద న్నమ్ముకొనుట
| ఉ. |
ఆనరనాథుఁ డప్పుడు భయమ్మున శోకము నగ్గలింపఁగా
దా నెద నాత్మవిక్రయము దక్క ధనంబున కేయుపాయముం
గానక నిశ్చయించి యధికధ్వని ని ట్లను నన్ను నమ్మెద
న్మానుగ నెవ్వ రైనను ధనం బిటు దెండు గొనుండు నావుడున్.
| 223
|
| వ. |
అయ్యవసరంబున ధర్ముండు రయంబున.
| 224
|
| మ. |
నిడుమోముం గుఱుగేలు గుండకడుపు న్నీలత్వము న్మిట్టలు
న్గడుదీర్ఘంబులు నైనదంతములు పింగశ్మశ్రుకేశంబులు
న్జెడుగుంగంపును గల్గి హేయ మగునీచీభావముం దాల్చి తా
జడక ల్లట్టి నికృష్టయష్టికరుఁ డై చండాలవేషంబుతోన్.
| 225
|
కొనవచ్చినచండాలునకును హరిశ్చంద్రునకునైన సంవాదము
| క. |
ఇల గోలఁ దట్టుచు న్సం, బళి సంబళి యనుచుఁ గ్రందుపడుజనములకు
న్దొలఁగుచు నొదుఁగుచు నాభూ, తలపతికడ కరుగుదెంచి తా ని ట్లనియెన్.
| 226
|
| సీ. |
నేను జండాలుఁడ నృపవర! పురమున వీరవిఖ్యాతుఁడ ధీర! వినుము
చంపఁగఁ దగువారిఁ జంపెడివాఁడఁ జచ్చినవారిమొగములచీర లెపుడుఁ
గొనియెడివాఁడ నెక్కుడుసొమ్ము గలవాఁడ నెంతయర్థం బైన నిచ్చి నిన్ను
విలిచెదఁ జెప్పుమా వెల యన్న నారాజు మాలను సేవించి మనుటకంటెఁ
|
|
| తే. |
గౌశికోగ్రశాపాగ్నిచేఁ గ్రాఁగి పోవు, టైన మేలని తలఁప నమ్మౌని యరుగు
దెంచి నృపుఁ జూచి నాయప్పు దీర్ప రాదె, యధికధనము నీ కిచ్చు వీఁ డనిన విభుఁడు.
| 227
|
చండాలదాస్యమునకై కౌశికహరిశ్చంద్రసంవాదము
| క. |
ఇనవంశంబునఁ బుట్టిన, మనుజేంద్రుఁడ నఖిలలోకమాన్యుఁడఁ గొఱమా
లినమాలని నకట! తపో, ధనసత్తమ! యేను గొలువఁ దగునే? చెపుమా.
| 228
|
