| తే. | మము రక్షింపు మని పలుమాఱుఁ గూయు, నాఁడుకూయి వీ తెంచిన నానరవరుఁ | 146 |
| క. | ఇదె వచ్చెద వెఱువకుఁడీ, మది నంచును వేఁట యుడిగి మనుజేంద్రుఁడు శి | 147 |
| క. | ప్రారంభంబుల కెల్లను, నారయ విఘ్నము లొనర్చు నావిఘ్నేశుం | 148 |
| మ. | జతనం బారఁ దపోమహత్త్వమున విశ్వామిత్రుఁ డిట్లియ్యెడన్ | 149 |
| వ. | అని యూహించి. | 150 |
| తరువోజ. | ఈరాజుఁ బ్రేరించి యీమునిరాజు, నెద నొవ్వఁ బలికించి యీతనిక్రోధ | 151 |
| చ. | వెలుఁగుమహాప్రతాపశిఖవేఁడిమి దిక్కుల నించుచున్న నా | 152 |
| క. | అని బె ట్టదల్చుచును డా, సిన రాజుకఠోరవాక్యశిలలు చెవులఁ దాఁ | 153 |
| వ. | అట్లు డాసి యారా జాక్రందించునంగనలం గానక. | 154 |
| క. | విశ్వామిత్రుని నుద్య, ద్వైశ్వానరసదృశశమూర్తివైభవు నాధా | 155 |
| క. | మ్రొక్కిన నోరి! దురాత్మక! యెక్కడ వచ్చె! దటు నిలువు మీ వనుఁడుఁ గడు | 156 |
| చ. | అలుగమయ్య! యోమునిజనాగ్రణి! త ప్పొకయింత లేదు నా | 157 |
| వ. | అనినం గౌశికకులసంభవుం డిట్లనియె. | 158 |
| తే. | ఎవ్వరికి నిత్తు గాతు వీ వెట్టివారి, రాజ యెవ్వరితో బవరంబు సేయు | 159 |
