| వ. |
నొప్పించిన న్గనలి కరికలభంబులపయిం గవియుకేసరికిశోరంబునుం బోలె నక్కు
మారుండు కోపించి నిశితవిశిఖపరంపరలు పరగించిన.
| 103
|
| సీ. |
కంఠదోరంతరకరపాదఖండనక్రీడఁ గాల్బలముల గీఁటడంచి
దంతకుంభాస్యహస్తప్రవిదారణకేళి నేనుంగుల నేలఁ గలిపి
పదముఖకంధరాపార్శ్వవిపాటనపరిణతి హయముల బారిసమరి
రథ్యసారథికేతురథికాంగనిర్ధళనప్రౌఢిఁ దేరుల నజ్జుసేసి
|
|
| ఆ. |
రక్తనదుల మాంసరాసులు మస్తిష్క, కర్దమముల భూతకలలములను
ఘోర మైనసమరధారుణిఁ బొలుపారె, నేకవీరుఁడై యవేక్షితుండు.
| 104
|
| చ. |
వితతపరాక్రమోన్నతుఁ డవేక్షితుఁ డిట్లు రణంబున న్విజృం
భితుఁ డగుడు న్మహీపతులు పెల్కుఱి పాఱఁ దొడంగిన న్గ్రపా
న్వితులుఁ గులీనులు న్మరణనిశ్చితబుద్ధులు భూరిశౌర్యగ
ర్వితులును నైనసప్తశతవీరనృపాలురు దాఁకి రాతనిన్.
| 105
|
| వ. |
ఇట్లు పెక్కండ్రు రాజులు మీఱి యొక్కమాఱు తన్నుం బొదివిన నొదివిన కోపం
బున నాభూపాలనందనుం డొక్కరుండ ఢీకొని యుద్ధంబు నేయుచు ననేకశస్త్రా
స్త్రంబు లడరించి యవ్వీరుల కవచకార్ముకకంకపత్రాదులు ఖండించిన నమ్మేటిమగలు
కోపించి యప్పాటన యతనిం జుట్టుముట్టిన.
| 106
|
అధర్మయుద్ధమునఁ బరరాజు లవేక్షితునకు బంధాదు లొనరించుట
| ఆ. |
ఒకఁడు విల్లు ద్రుంచె నొకఁడు సారథిఁ గూల్చె, నొకఁడు పడగఁ దునిమె నుక్కు మిగిలి
యతనిహరులఁ గొంద ఱరదంబుఁ గొందఱు, మఱువుఁ గొంద ఱేచి నఱకి రపుడు.
| 107
|
| క. |
లీలం గొందఱు పటుశర, జాలంబుల నొంచి రతనిఁ జల మెడపక య
వ్వాలుమగఁడు పలుకయుఁ గర, వాలుం గొనుటయు నొకండు వడిఁ దునుమాడెన్.
| 108
|
| క. |
పొలి వోవనిమగఁటిమి న, బ్బలియుఁడు గద గొనిన దానిఁ బఱియలుగా ను
జ్జ్వలశరముల నొకఁ డేసె, న్బలువురు నృపు లతని మఱియుఁ బటువిశిఖములన్.
| 109
|
| తే. |
పాడి మాలి నొప్పించినఁ బడియెఁ బుడమి, నాకరంధమనందనుం డంతఁ జెలఁగి
ధర్మ మేది విశాలాదిధరణిపాలు, రదయు లై యక్కుమారుని నంటఁ గట్టి.
| 110
|
| వ. |
విదిశాపురంబునకుం గొనిపోయిని విశాలుం డాస్వయంవరస్థలంబున నిలిచి తానును
బురోహితుండును గూఁతునకు ననేకరాజకుమారులం జూపె నది యెవ్వరి వరియింప
కున్న నమ్మహీపతి దైవజ్ఞులం జూచి నేఁడు వివాహవిఘ్నకరంబైనయుధ్ధంబు ప్రవ
ర్తిలెలే నీదినం బొప్ప దింకఁ బరిణయోత్సవం బొనర్ప నెన్నండు మే లనిన వారు విచా
రించి కతిపయదినానంతరంబునం బ్రశస్తలగ్నయుక్తం బగుదినంబు గలదు నాఁ డీ
కన్యకవివాహంబు నేయు మనిన నట్ల కాక యని యతం డాయుత్సవంబుఁ జాలించి
|
|
