| క. |
తనయవిహీనుఁడు ధన్యుఁడొ, తనయులు గలయతఁడు ధన్యతముఁడో యెఱుగ
న్దనయాధ్వర మిప్పుడు, ఘనడోలాయతమనస్కుఁగా ననుఁ జేసెన్.
| 73
|
| క. |
సంతానము దేహుల క, త్యంతము దుఃఖములఁ జేయు నది నిజమైన
స్పంతానముచేత నప, క్రాంతము లగు ఋణము లండ్రు కర్మవిధిజ్ఞుల్.
| 74
|
| క. |
కావునఁ బుత్రార్థముగా, జీవవధం బింక నేను జేయక మత్పూ
ర్వావనిపతులవిధంబునఁ, గావించెద నుగ్రతపము గడఁగి మృగేంద్రా!
| 75
|
| చ. |
వితతయశోభిరాముఁడు వివింశతనూజుఁడు వేడ్క నేఁగి గో
మతి యను నేటిపొంత నియమస్థితుఁ డై మఘవుం గుఱించి యు
గ్రతపము సేయుచు న్సమధికస్థిరభక్తి నొనర్చు నుత్తమ
స్తుతులకు మెచ్చి వచ్చి బలసూదనుఁ డానృపసూతి కి ట్లనున్.
| 77
|
| చ. |
జనవర! నీతపంబునకు పంస్తవనమ్మున నేను మెచ్చితి
న్నను భవదీప్సితం బడుగు నావుడు నాతఁడు పుత్రు నాకు నీ
మ్మనుపమశస్త్రశాస్త్రవిదు నద్భుతకర్మగరిష్టు ధర్మవ
ర్తను ననిన న్బురందరుఁడు తద్వర మిచ్చి నిజేచ్ఛ నేఁగినన్.
| 78
|
| మ. |
అనురాగంబునఁ దేలుచుం బురికి ముద్యద్వేగుఁ డై యేఁగి యా
జనపాలుండు ప్రజానురంజనకరస్వామ్యోన్నతిం బొల్చుచు
న్దనయు న్శక్రవరప్రసాదమున మార్తాండోజ్జ్వలుం గాంచి యా
తనికిం జేసె బలాశ్వనామము జగత్ఖ్యాతంబుగాఁ బ్రీతితోన్.
| 79
|
| వ. |
అట్లు నామకరణంబు గావించి నందను నఖిలాస్త్రశస్త్రవిద్యావిశారదుం గావించి
ఖనిత్రుండు సురలోకప్రాప్తుం డయ్యె నంత.
| 80
|
కరంధముఁ డను నామాంతరము గలబలాశ్వునివృత్తాంతము
| క. |
ఘనుఁడు బలాశ్వుఁడు నిజశా, సనమున భూజనుల నిలిపె శౌర్య మెసఁగ న
ప్పనములు వారల చేతం, గొనుచుఁ బ్రజాపాలనమునఁ గుశలుం డై నన్.
| 81
|
| క. |
అలుక నతని దాయాదులు, చులుకన భూప్రజల నొంపఁ జొచ్చిన వారు
న్దలరి యరి యప్పనంబుల, నిలపతికిం బెట్ట కడలి రెంతయుఁ గలఁకన్.
| 82
|
| క. |
బలువిడి మతియును నాశ, త్రులు దేశం బెల్లఁ గొనిన దోర్బల మఱి వి
హ్వలుఁడై నిజపురిలోనన, బలాశ్వుఁ డొదుగుటయుఁ గూడి పగతురు కడిమిన్.
| 83
|
| మ. |
చతురంగధ్వజినీపదప్రచలితక్ష్మాచక్రులై విక్రమో
న్నతి నవ్వీటిపయి ని్రిపు ల్విడిసిన న్సంక్షీణసైన్యార్థుఁ డై
యతిభీతి న్శరణంబు వేఁడుచు వగ న్హస్తంబు లాస్యంబుఁ జే
ర్ఛి తతోచ్ఛ్వాసము లబ్బలాశ్వుఁ డొనరించె న్శోకసంవిగ్నుఁ డై.
| 84
|
