| |
మఖంబునకుఁ బశువు లైనచండముండులు వీరే నాచేత నిహతులై రింక శుంభని
శుంభులం దెగటార్చుట నీపని యనిన నప్పరమేశ్వరి హర్షించి మృదుమధుర
వాక్యంబులం జండికతోడ దేవీ! నీవు చండముండులం జంపితివి గానం
జాముండాభిధానంబున జగంబులఁ బ్రఖ్యాత వగుదనియె నంత.
| 164
|
| తే. |
చండముండదానవులును సర్వసైన్య, ములును జండికచే నట్లు వొలియుటయును
శుంభుఁ డతికోపసంరంభజృంభితాంత, రంగుఁ డై యప్డ దండనాయకులఁ జూచి.
| 165
|
శుంభనిశుంభులు యుద్ధసన్నద్ధులగుట
| వ. |
షడశీతిభేదదైత్యకులసంభవులును
జతురశీతిభేదకంబుకులసంభవులును బంచా
శత్కోట్యర్బుదాసురకులసంభవులును శతకోటిభేదధూమ్రకులసంభవులును గాల
కులు దౌహృదులు మౌర్వ్యులు గాలకేయులును నైనరాక్షసులెల్ల నాయాజ్ఞ
దప్పక యిప్పుడు.
| 166
|
| సీ. |
సమరంబునకుఁ గడుసన్నద్ధులై వేగ తమతమసర్వసైన్యములతోడఁ
జనుదెంచునది యని దనుజేశ్వరుఁడు చెప్పి నానాసహస్రసేనాసమేతుఁ
డై ఘోరరణకుతూహలమున వెడలె యుద్ధతలీల జగములు తల్లడిల్ల
నమ్మోహరము గాంచి యంబిక మెయి పెంచి నిజశింజినీధ్వని నింగి నించె
|
|
| తే. |
సింగ మత్యుగ్రనాదంబు సేసె దేవి, గంటమ్రోఁత యారవముల రెంటి మ్రింగెఁ
గాళియును వివృతాననోద్గతకరాళ, రావమున దిక్తటంబుల వ్రచ్చెఁ గెరలి.
| 167
|
| క. |
భీకర మగుతన్నాదం, బాకర్ణించి నలుదెసల నడరి కుపితు లై
యాకౌశికిసింహంబును, నాకాళిం దెరలఁ జేసి రమ్ములవెల్లిన్.
| 168
|
సప్తమాతృక లావిర్భవించుట
| క. |
ఆసమయంబున దేవి మహాసురులం జంప సురల ననుపమవిజయో
ద్భాసితులఁ జేయ శివప, ద్మాసనగుహచక్రివాసవాదులశక్తుల్.
| 169
|
| క. |
వారలతనువుల వెలువడి, వారలచిహ్నములు దాల్చి వారలబలతే
జోరూపంబులతో నా, భైరవికడ నిలిచె దనుజభంజనరీతిన్.
| 170
|
| సీ. |
ఆఁబోతు నెక్కి శూలాయుధశశిఫణిభూష మహేశ్వరి పొలుపు మిగిలె
హంసవిమానస్థయై యక్షసూత్రకమండలుపాణి బ్రహ్మాణి మెఱసెఁ
గేల శక్తి ధరించి లీల మయూరసమారూఢ కౌమారి యతిశయిల్లె
నైరావణంబుపై నైంద్రి చేఁ గులిశంబు దనర వేగన్నులు తాల్చి యొప్పె
|
|
| తే. |
గరుడిమీఁద వైష్ణవి గదాఖడ్గశంఖ, చక్రములు కరంబుల నుండ జాల నమరె
నఖసటాస్ఫూర్తిఁ జెలువొందె నారసింహి, రౌద్రదంష్ట్రాస్యరుచుల వారాహి వెలిఁగె.
| 171
|
| క. |
హరుఁ డయ్యేడ్వురచేతం, బరివృతుఁ డై యప్పు డసురబలముల నెల్లం
బొరిగొను మని చండికకుం, గర మనురాగమునఁ జెప్పెఁ గ్రక్కున నంతన్.
| 172
|
