పుట:మార్కండేయపురాణము (మారన).pdf/190

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తే.

వైననీకు మ్రొక్కెదము బ్రహ్మాండభరిత, బహుళతిమిరనివారణప్రౌఢతేజ
సతతవికసితజనవిలోచనపయోజ, ధిక్కృతేందుతారాయూథ! దివసనాథ!

354


ఉ.

నా కివి యేల నాక విని నవ్వక నిచ్చలు నీవె యర్ఘ్యముల్
గైకొనుమాడ్కి మానుతులు గైకొను నీకరుణావిలోకన
శ్రీకి నివాసమై వెలయఁజేయుము మమ్ము సమస్తలోకశో
భాకర! యోదివాకర! ప్రభాకర! భక్తజనప్రభాకరా!

355


చ.

సలిలము లాదిగాఁ గలుగుసర్వపదార్థములు న్భవత్కరం
బులు వెడసోఁకినం గరము పూతతఁ బొందుఁ ద్రిలోకవర్తనం
బులును సమస్తకర్మములు పొల్పుగ నీ వుదయింపకుండిన
న్నిలుచుఁ జరాచరాత్ముఁడవు నీవు దివాకర! భక్తశంకరా!

356


తే.

దినములకు సంధ్యలకును రాత్రికిని దేవ! చంద్రికకుఁ గారణము నీవ సర్వమును మ
హాత్మ! నీచేత సంవ్యాప్తమై వెలుంగు, బ్రహ్మరుద్రాచ్యుతాకార! ప్రణవసార!

357


వ.

అని మఱియును సురమునిగణంబులు బహుప్రకారంబులం బ్రస్తుతించి దేవా!
మాకుఁ బ్రసన్నుండవు గమ్ము నీరూపంబు తేజోమయంబు గావింపుము జగంబులు
వెలిఁగింపు మని విన్నవించినం గరుణించి తేజోరాశియగు దేవుఁడు నిజతేజంబు
నభంబునం బరగించె నివ్విశ్వకర్మ తనతర్చిన భానుతేజోరజంబు పంచదళభాగంబులు
గావించి వానివలన శర్వునకు శూలంబును విష్ణువునకుఁ జక్రంబును వసువులకు
శంకునామాయుధంబులును వహ్నికి శక్తియుఁ కుబేరునికి శిబికయు మఱి దేవ
యక్షగంధర్వసిద్ధవిద్యాధరులకు మహోగ్రంబు లైనశస్త్రంబులును రచియించె
నంత వివస్వంతుండు పదియాఱవభాగం బగునిజతేజంబు తీరి యుత్తరకురుదేశ
ములకుం జని బడబారూపధారిణియైన హృదయేశ్వరిం గని.

358


సీ.

తురగరూపము దాల్చి తోఁక యల్లార్చుచుఁ గర్ణము ల్గిఱుపుచుఁ గడుఁ జెలంగి
హేషించుచును రవి యేఁగిన నత్తురంగాంగన మది నీతఁ డన్యపురుషుఁ
డనుశంకఁ బూనుచు నభిముఖత్వముఁ బొంద మోములు రెండును మూర్కొనుటయు
నాసికాసంగతి నాసత్యు లశ్వవక్త్రులు పుట్టి రిరువురు కొడుకు లపుడు


తే.

శుక్లపాతాంతమున నొక్కసుతుఁడు పటుతు, రంగమారూఢుఁడును దనుత్రాణధరుఁడు
బాణపూర్ణతూణీరకృపాణకార్ము, కోజ్జ్వలుఁడు నైనరేవంతుఁ డుదయమయ్యె.

359


క.

అంత నిజదేహము వివ, స్వంతుఁడు దాల్చుటయుఁ జూచి సంజ్ఞ మనమున
స్సంతుష్టయై నిజాకృతి, యెంతయు వెసఁ దాల్చెఁ బ్రియున కింపెసలారన్.

360


సీ.

తనదేవిఁ దోడ్కొని చనియె భానుఁడు నిజస్థానమునకుఁ బ్రమోదమున నంత
నద్దేవితొలుపట్టి యైనవైవస్వతుఁ డమలతేజుఁడు మను వయ్యె వినుము