| | గూరి మధురగీతము లిం, పారఁగ గాయకులు పాడ నారామమునన్. | 130 |
| క. | ప్రీతి వినోదించుచు నా, భూతలపతి మధురశీధుపూర్ణచషక మ | 131 |
ఉత్తముఁడు ప్రతికూల యగుతనభార్య నడవి కంపుట
| వ. | ఇ ట్లమ్మానిని త న్నవమానించిన సిగ్గుపడి కోపించి కుంభనిక్షిప్తం బైనయురగం | 132 |
| తే. | ఆలతాతన్వియందు దృఢానురాగుఁ, డగుట నన్యదారపరిగ్రహంబు సేయ | 133 |
ఉత్తముఁడు రాక్షసాపహృత యగుబ్రాహ్మణునిభార్యను దెచ్చి యిచ్చుట
| ఉ. | ఆవిభుఁ గాంచి శోకమున నార్తుడనై చనుదెంచితిన్ ధరి | 134 |
| ఆ. | ఎడరు వుట్టకుండఁ బుడమిజనంబులఁ, గావఁ బ్రోవ దిక్కు నీవె కాన | 135 |
| క. | ఎవ్వండు పట్టికొనియెనోొ యవ్వెలఁదుక యెచట నున్నయదియొ యెఱుఁగ కే | 136 |
| వ. | అనిన నవ్విప్రుం డి ట్లనియె. | 137 |
| తే. | నీవు మాధర్మములలోన నృపవరేణ్య!, కూలి యాఱవభాగంబు గొనుచు మమ్ముఁ | 138 |
| వ. | అనిన నన్నరేంద్రుండు. | 139 |
| క. | ఎట్టిది నీసతిరూపం?, బెట్టిది ప్రాయంబు? భూసురేశ్వర! శీలం | 140 |
| తే. | నిడుదపొడవును మిడిగ్రుడ్లు బడువుటొడలు, గుంతమోమును గుఱుకేలుఁ గుండకడుపు | 141 |
| తే. | కలికి జవ్వన ముడివోయి కడుఁగురూప, యై మదీయభామిని యుండు నధిప! యట్టి | 142 |
