మార్కండేయపురాణము
పంచమాశ్వాసము
| |
రుద్రదేవనృపతి
స్ఫారదయాలబ్ధవిభవ! శౌర్యేంద్రభవా!
మారాస్త్రదళితచేతో
నారీజనసుప్రసన్న! నాగయగన్నా!
| 1
|
| వ. |
పరమజ్ఞానచక్షు లైనపక్షు లాజైమిని కిట్లనిరి వరూధిని యటమీఁద నెట్లు వర్తించె
నని క్రోష్టుకి యడిగిన మార్కండేయుండు.
| 2
|
ప్రవరవిరహము సహింపఁజాలక వరూధిని విలపించుట
| ఉ. |
ఆకమలక్షిచిత్తమున నాద్విజరాజకుమారుచారుది
వ్యాకృతి నిల్చి ప్రీతివగ లంతకు నంతకు నగ్గలించి చీ
కాకు పడంగఁజేయఁ గుసుమాయుధునేటుల కంత యోర్వఁగా
లేక నితాంతవేదనఁ జలించుచు నెంతయు వెచ్చ నూర్చుచున్.
| 3
|
| క. |
గిరికందరములు గలయం, దిరుగుచు దుఃఖాంబురాశిఁ దేలుచు విప్రుం
డరిగినవలనికిఁ జూడ్కులు, పొరి నిగిడించుచును బువ్వుఁబోఁడి యలంతన్.
| 4
|
| తే. |
అకట! మందభాగ్య నైతి నా కెమ్మెయిఁ, గలుగు నక్కుమారుఁ గలయుపుణ్య?
మేమి సేయుదాన? నీకామతాప మే, నెట్లు నిస్తరింతు? నెందుఁ జొత్తు?
| 5
|
| వ. |
అనుచు మదనవేదనాభరంబున దురపిల్లుచు నమ్మదిరాక్షి యద్దినశేషంబును
రాత్రియుం గడపి మఱునాఁ డక్కుమారుం డెప్పటియట్ల యరుగుదెంచునో
యనుకుతూహలంబునం దుహినగిరికందరోద్యానంబునందు.
| 6
|
| సీ. |
విరులగుత్తులమీఁద గురువులు వాఱుచు ముద్దిచ్చుతేఁటుల మొరపములకుఁ
జిగురుజొంపములలోఁ జిఱ్ఱుముఱ్ఱాడుచుఁ గెరలుకోయిలలసుస్వరములకును
నెలమావిలతలపైఁ గలఁ గొనఁ దారుచుఁ జెలఁగుచిల్కలకల్కిపలుకులకును
నలరులనెత్తావి నెలమిగాఁ జిలుకుచు సుడియుమందానిలుసొంపునకును
|
|
