బ్రహ్మప్రాప్త్యుపాయము
క. |
ఇనశశికరయోగంబుల, నినశశికాంతోపలముల నెమ్మెయి ననలం
బును సలిలము నుద్భూతము, లొనరఁగ నగు నివ్విధములు యోగికి నుపమల్.
| 358
|
చ. |
విను నకులంబు బల్లి కలవింకము మూషక మర్థితో గృహం
బున వసియించి తద్విభులు వోలె సుఖస్థితి నొందు నాగృహం
బున కొకహాని యైనఁ జనుఁ బొంద వొకింతయు వంత తద్గృహ
స్థులక్రియ యోగి కయ్యుపమ చొప్పడఁ గొప్పడు యోగసిద్ధియున్.
| 359
|
క. |
తన కున్నయదియె యిల్లుగఁ, దనయాఁకలి కొదవినదియ తగుభోజ్యముగాఁ
దనకుఁ గలయదియ ధనముగ, మనమున ముద మందుయోగి మమతఁ బొరయునే?
| 360
|
వ. |
అని యోగులకు నెఱుంగవలయువాని నెఱింగించిన నలర్కుండు పరమహర్షరస
భరితహృదయుం డగుచు నందంద మ్రొక్కి యయ్యోగీంద్రుని కిట్లనియె.
| 361
|
సీ. |
భాగ్యంబు గాదె సుబాహుకాశీశులు పురముపై వచ్చి సంగరముసేఁత?
సంగరంబున సర్వసైన్యబాంధవధనక్షయ మగు టధికభాగ్యంబు గాదె?
కడ లేనిభాగ్యంబు గాదె శాత్త్రవబాధఁ దలరి యే మిమ్మిట్లు గొలువ రాక?
మిముఁ గన్నమాత్రన విమలాత్మబోధంబు కలిమి నాతొంటిభాగ్యంబు గాదె?
|
|
తే. |
వేయుఁ జెప్పంగ నేటికి విను శుభోదయమున నరున కనర్థసహస్ర మైన
నది శుభము చేయుఁ గావున నాసుబాహు, కాశిపులు నాకుఁ గడు నుపకారు లైరి.
| 362
|
చ. |
పరమమునీంద్ర! కాశిపసుబాహునిమి త్తమున న్భవత్ప్రసా
దరుచిరదీపదీప్తిని హతం బయి పోయె మదంతరంగబం
ధురమమతాంధతామసము తోన పదస్థుఁడ నైతి దుఃఖదు
స్తరగృహధర్మ మేఁ దొఱఁగెద న్ద్రిజగన్నుత! మీయనుజ్ఞతోన్.
| 363
|
క. |
అనిన విని యట్ల చేయుము, చను మేఁ జెప్పినవిధంబు సద్బుద్ధిం
కొను మమతాహంకృతులకు, మన సీకుము మోక్షవృత్తి మఱవకు మనఘా!
| 364
|
అలర్కసుబాహుకాశీరాజసంవాదము
మ. |
అని దీవించిన మ్రొక్కి వీడ్కొని ముదం భార న్సుబాహుండు గా
శినృపాలుండును నున్నచోటికిఁ గడు న్శీఘ్రంబు మై నేఁగి యి
ట్లనియె న్నవ్వుచు నయ్యలర్కుఁడు సముద్యద్జ్ఞానవై రాగ్యసం
జనితానందనిమగ్నచిత్తుఁ డగుచు న్సంప్రీతిఁ గాశీశుతోన్.
| 365
|
క. |
ఓకాశీశ్వర! రాజ్యము, గైకొను మిచ్చితి సుఖింపు కడువేడుకతో
నీకుఁ బ్రియ మెట్టు లట్టుల, ప్రాకటముగ నిమ్ము దగ సుబాహునకైనన్.
| 366
|
వ. |
అనిన విని నవ్వి యమ్మహీపతి యలర్కున కి ట్లనియె.
| 367
|
ఉ. |
క్షత్త్రియుఁ డెందు నాజి వెలిగా నిజరాజ్యము వైరి కిచ్చునే
క్షత్త్రియధర్మవేది విటు గా దన కెట్టులు పల్కి తాహవ
|
|