శునశ్శేఫునికథ
| క. | అంత నయోధ్యాధిపుఁ డ, త్యంతఘనుం డంబరీషుఁ డధ్వర మధిక | 616 |
| వ. | అప్పు డాయాజకుం డారాజు నవలోకించి. | 617 |
| క. | నీవు మదంబునఁ బశువుం, గావక యేమఱితి పశువు గలుగక యున్నన్ | 618 |
| వ. | నరు నైనఁ బశువుఁ గాఁ జేసి యాగంబు సేయవలయు నని పలికి. | 619 |
| క. | క్రతు వంతరాయ మైనను, గ్రతుకర్త వినాశ మొందు ఘనపాపముచేఁ | 620 |
| వ. | అనిన రాజు కళత్రపుత్రాదులతోడ. | 621 |
| చ. | వనములఁ గొండలన్ గుహల వాఁగుల బావులఁ బల్వలంబులన్ | 622 |
| క. | అనఘాత్ముం డగురుచికుం, గనుఁగొని మఖపశువు వెదకి కానము నీనం | 623 |
| తే. | పెద్దవాఁడు నా కెంతయుఁ బ్రియతినూజుఁ డతని నే నీకు నీఁజాల ననియెఁ దండ్రి | 624 |
| వ. | అట్లయ్యిరువుకుం దగ నాడువాక్యంబులు విని శునశ్శేఫుం డి ట్లనియె. | 625 |
| తే. | పెద్దవాఁడు తండ్రికిఁ జాలఁబ్రియసుతుండు, పిన్నవాఁడు తల్లికి ముద్దుప్రియసుతుండు | 626 |
| వ. | నీ విచ్చెడు ననినగోవుల వీరి కిమ్ము నీవెనుక నే వచ్చెద ననిన నతం డాలక్షగోవుల | 627 |
| సీ. | అచట విశ్వామిత్రుఁ డత్యుగ్రతపము సే, యంగ శునశ్సేఫుఁ డచటి కరిగి | 628 |
| వ. | అనుచు దీనుండై యభయంబు వేఁడునల్లుని నాదరించి కౌశికుండు దనతనయుల | 629 |
| క. | సుతులార నాకు నల్లుం, డితఁ డారయ మునిసుతుండు హితమతి మీలోఁ | |
