| |
బ్రతిన యిదె వేగ దోడ్తెం, డితనిం గైకొంటి నభయ మిచ్చితి నెమ్మిన్.
| 182
|
| వ. |
అనినం గపినాయకుండు రఘునాయకుం గనుంగొని దేవా దేవరగుణంబులు వి
చారింప నిది యెంత మీ రనుగ్రహించినప్పుడు సర్వగుణసమగ్రుం డితండు మా
కుం బ్రియసఖుండు నిష్టబంధుండును గా నర్హుండు మీయడుగులు గొల్వఁ దో
డ్కొని వచ్చెదముగాక యనుచుం దగినవానరవీరులతోడ నంబరంబున కెగసి
తమరాక కెదురువచ్చునవ్విభీషణు నాలింగనంబు చేసి సముచితాలాపంబుల ము
దం బొదవించుచు రామచంద్రుండు నీ కభయం బిచ్చె వత్తు గాక యనిన మంత్రిస
మేతుం డై యతం డిలకు నేతెంచి యారాజపరమేశ్వరుపురోభాగంబున దండ
ప్రణామంబు సేసి నిలిచి కృతాంజలి యగుచు ని ట్లనియె.
| 183
|
విభీషణుఁడు రాముని శరణుచొచ్చుట
| ఉ. |
అర్కకులాధినాథ శరణాగతవత్సల దేవ యాజగ
త్కర్కశుఁ డైనరావణునితమ్ముఁడ నయ్యు భవత్కటాక్షసం
పర్కమునం గలంకమును బాసితి ధన్యుఁడ నైతి నింక నీ
యర్కసుతాదులం దొకఁడ నైతిఁ గృతార్థుఁడ నైతి నావుడున్.
| 184
|
| మ. |
కరుణం జల్లెడుచల్లచూపు నిగుడన్ గంభీరవాక్యంబులం
బరమప్రీతి జనింపఁగా విభుఁడు సంభావించి నక్తంచరో
త్తర లంకం గలయాతుధానులభుజాదర్పంబు నీ వేర్పడం
బొరి నా కంతయుఁ జెప్పు మన్న నతఁ డాభూపాలుతో ని ట్లనున్.
| 185
|
| వ. |
దేవా దేవకంటకుం డగుదశకంఠుండు బ్రహ్మవరంబున సురాసురాదుల కజయ్యం
డతనియనుజుండు నా కగ్రజుండు నగుకుంభకర్ణుండు లావున రావణుకంటె నె
క్కు డనందగినశూరుండు దశగ్రీవున కగ్రతనయుం డింద్రజిత్తనువాఁ డభేద్యకవ
చుం డవార్యశరాసారుం డలక్ష్యగాత్రుండు నగుచుఁ జిత్రయుద్ధంబులు సేయం బ్ర
వీణుండు ప్రహస్తుం డనుసేనానాయకుండు విక్రమావష్టంభవిజృంభి యగు మా
ణిభద్రుం డనుగంధర్వుం దోలినవాలుమగండు జగత్కంపనుం డగునకంపనుండుఁ
గుంభుండును నికుంభుండును మహోదరుండును మహాపార్శ్వుండు నతికాయుం
డును మహాకాయుండును నరాంతకుండును దేవాంతకుండు నగ్నికేతుండును రశ్మి
కేతుండును ననువారలు మహావీరులు దుర్వారబలగర్వంబుల నెవ్వరిం గైకొ
ననివారు మఱియు నపారసత్త్వసంపన్ను లగుదోషాచరభటులు పదివేలకోట్లు
లంకానగరనివాసు లైనవా రనిన విని రఘువరుండు వీరరసావేశంబున.
| 186
|
| క |
లోకాలోకము గడచిన, నాకసమున కెగసి చనిన నబ్ధిం బడి ద
ర్వీకరలోకము సొచ్చినఁ, బోకార్తు దశాస్యు నతనిపురి నీ కిత్తున్.
| 187
|
| తే. |
వేయునేల బ్రహ్మాదులు వెనుకఁ బెట్టి, కొన్ననిఖిలరాక్షసులతోఁ గూడ నతనిఁ
|
|
