| |
క్కలుసేయుదు మనునివి మొదలగురోషపరుషభీషణభాషణంబులు గ్రందుకొన
సవష్టంభంబునం బలుకుచున్న నెట్టకేనియు వారి వారించి విభీషణుం డిట్లనియె.
| 73
|
విభీషణుండు రావణునకు నీతి చెప్పుట
| క. |
వినుఁడు నిశాచరు లిందఱు, మనరా జారాజుదేవి మాయోపాయం
బునఁ దెచ్చె నింత సేయం, జనునే యీతప్పు రామచంద్రునితప్పే.
| 74
|
| శా. |
ఆదుశ్చారిణి యైనశూర్పణఖ ఘోరాకారదుర్దర్శ యై
వైదేహిం గని మ్రింగఁ బోక మొదలన్ వా రల్గిరే దానికై
కాదే పూని ఖరుండు పోయి మడిసెన్ గర్వంబునన్ రామునం
దేదీ పేర్కొనఁ దప్పు తప్పు మనయందే పో విచారించినన్.
| 75
|
| క. |
తగవును ధర్మముఁ బలికిన, మగతన మది సెడునె వారు మనపంతములం
దెగిరే లేరే మీ ర, య్యగచరుఁ డటు సేయునప్పు డది య ట్లుండెన్.
| 76
|
| తే. |
తొలుత మూఁ డుపాయంబులు గొలుపకున్నఁ
దుదిఁ గదా విక్రమోద్యోగ మదియు రిపుఁడు
మత్తుఁ డై యున్న నొరుచేత నొత్తఁబడిన
వీతబలుఁ డైనఁ జను నండ్రు నీతివిదులు.
| 77
|
| వ. |
కావున రఘువరుం డప్రమత్తుండును విజిగీషుండు నధికబలసమేతుండు నగుట
నెవ్వరికి నజయ్యుం డంతియ కాదు ధర్మం బెచట వర్తించు నచటికి జయం బవశ్యం
బు సగు నొక్కహనుమంతుండు మనల నెంతలు సేసె నిప్పు డమ్మహాత్మునిం గొ
ల్చి యపారసత్వసంపన్ను లైనమేటివనచరవీరు లనేకు లనేకానీకంబులతో న
రుగుదెంచినవా రింకను నిత్తెఱంగున వృథావైరంబు దగ దని పెక్కుహేతువులు
సూపి చెప్పుచు ముకుళితకరకమలుం డై దశముఖుం గనుంగొని.
| 78
|
| శా. |
రక్షోనాయక నిన్ను మమ్ము సచివవ్రాతంబు నీసేనల
న్రక్షింపన్ వలతేని పుచ్చు మరల న్వైదేహి న ట్లేచి యా
జిక్షోణిం దృణకల్పుఁ డై ఖరుఁడు ప్రస్ఫీతోగ్రకీలాదురు
త్ప్రేక్షం బైనరఘుక్షితీశుశరవహ్నిం బాటు గంటేకదా.
| 79
|
| వ. |
అనిన విని నిశాచరేశ్వరుం డతనినయనిష్ఠురోక్తులు చెవుల కింపుగామి దిగ్గన నా
స్థానంబు వెడలి నిజనివాసంబున కరిగె నంత నందఱుం దమతమమందిరంబులకుం
జనిరి విభీషణుండు మఱునాఁడు ప్రభాతసమయంబున.
| 80
|
| ఉ. |
మంగళతూర్యనాదములు మానుగ మాగధసూతవందివా
క్సంగతమేదురంబు లయి క్రందుకొనం బెనుమంది గల్గి మా
తంగఘటాసముత్కటమదద్రవనిర్ఝరపాతపంకిల
ప్రాంగణ మొప్ప నొప్పునమరారిగృహంబున కేఁగి మోసలన్.
| 81
|
| క. |
అరదము డిగి చని యభ్యం, తరమునఁ దగుమంత్రివరులు దనుఁ గొల్వ మణి
|
|
