| వ. | అనుచు దశరథుండు విజయుండును ఘృష్టియు మంత్రపాలుండును సిద్ధార్థుండును | 42 |
| తే. | మనపురోహితు లగుచున్న మహితమతుల, ఘను వసిష్ఠుని వామదేవుని సుయజ్ఞు | 43 |
| వ. | నా విని సుమంత్రుండు నేఁగి ప్రియ మెసంగం బిలిచి యమ్మునులం దోడ్కొని | 44 |
| క. | 45 |
| క. | సుతులు మును నాకు లేమిని, మతి నెంతయు వసటఁ బొంది మత్కులహితులన్ | 46 |
| మ. | ఇటు రప్పించితి నాదుయాగము మనం బింపారఁ జేయింపుఁ డా | 47 |
| వ | దశరథుండును మనోరథసంతోషభరితుం డయి మంత్రుల నాలోకించి. | 48 |
| సీ. | ఒనరంగ సరయువునుత్తరతీరంబు, నను యజ్ఞవాట మొనర్పుఁ డోలి | |
| | మంత్రకోవిదులార సమర్థు లగుచు, మానితాశ్వము విడువుఁ డేమఱక యుండుఁ | 49 |
| వ. | అని పలికి యమ్మునుల మంత్రుల వీడు కొల్పి యంతఃపురంబున కరిగి యభిమతం | 50 |
| చ. | తన ప్రియపత్నులం గడుముదంబునఁ గన్గొని కాంతలార యేఁ | 51 |
| సీ. | ఏకాంతమున సూతుఁ డి ట్లను దశరథుఁ, గనుఁగొని భూమీశ కశ్యపునకుఁ | |
