| |
నఖిలలోకసహాయుఁ డై యుండుపుణ్యుండు, కపివర్యుసాహాయ్యకంబు వేఁడ
రాజు లెల్లను సేవించు రాజగురుఁడు, వానరేంద్రుని సేవింప వచ్చినాఁడు
రామచంద్రుని కిట్టిదుర్దశలు వచ్చెఁ, జారుచారిత్ర యగుసీతకారణమున
| 32
|
| క. |
ఏ లక్ష్మణుఁడను రామమ, హీలలనుం డన్న గాన యీవిభువెనుకం
బోలఁ దపోవేషము నేఁ, దాలిచి వచ్చితి నభీష్టతను గానలకున్.
| 33
|
| తే. |
ధైర్యనిధి యయ్యుఁ దనపత్నిఁ దలఁచి తలఁచి, రామచంద్రుఁడు శోకవారాశిచంద్రుఁ
డగుచు నధికదైన్యంబుతో నాననంబు, విన్న నై యుండ నిచ్చట నున్నవాఁడు.
| 34
|
శ్రీరామసుగ్రీవులకు హనునుంతుండు సఖ్యంబు చేయుట
| వ. |
అనుచు బాష్పాకులలోచనుం డగుచున్న లక్ష్మణుం గనుంగొని హనుమంతుం డూ
రార్చుచు నతని కి ట్లనియె.
| 35
|
| శా. |
ఆలం బుద్ధతిఁ జేసి చేవ చెడి ధైర్యం బేది యవ్వాలిచే
నాలిం గోల్పడి వీడు వోవిడిచి రాజ్యభ్రష్టుఁ డై సంచిత
శ్రీ లెల్లం జెడి కానలో మఱుఁగుచుం జేడ్పాటుతో నుండుటం
జాలం బోలఁగ మీకు నర్కజునకున్ సఖ్యంబు వే కల్గెడున్.
| 36
|
| క. |
మీరును సుగ్రీవుఁడును, గారవమునఁ బొత్తు సేసి కపిసేనలతో
నారవిజుఁడు దోడ్పడఁగ ను, దారత సాధింపఁ గలరు ధారుణి యెల్లన్.
| 37
|
| వ. |
అనవుడు సౌమిత్రి ముదం బంది రామచంద్రుం గనుంగొని.
| 38
|
| క. |
చన నామాటల కలరుచు, ననురక్తిం జిత్తగించి యభిముఖుఁ డై యీ
హనుమంతుఁడు వినుచుండుట, నినజునకు మనకు మైత్రి యిప్పుడ కల్గున్.
| 39
|
| వ. |
అనిన రఘువరుండు హనుమంతుని సంభావించి యతని కి ట్లనియె.
| 40
|
| క. |
ఉగ్రాంశుకులీనుల మే, ముగ్రాంశుసుతుండు దాను నుచితం బరయన్
సుగ్రీవునకును మాకును, నగ్రియసఖ్యంబు సేయ నర్హము గాదే.
| 41
|
| వ. |
అని పలుకుచుండ హనుమంతుండు ముదం బంది కృతకార్యసిద్ధు లయిరి రాఘ
వు లనుచు నారామలక్ష్మణుల సముచితసంభాషణంబులం దేల్చి వారలం దో
డ్కొని ఋశ్యమూకంబు గడచి మలయాద్రి కరిగి యచ్చట రాఘవుల నునిచి
సుగ్రీవునిసన్నిధి కేఁగి సుగ్రీవా నీతోడిసఖ్యంబునకు రామలక్ష్మణులం దోడ్కొని
వచ్చితిఁ గృతార్థుండ వయితి వారామచంద్రుండు ధర్మజ్ఞుండును గృతజ్ఞుండును
సత్యసంధుండును బితృవాక్యపరిపాలకుండు నధికబలపరాక్రముండు నాశ్రితవత్స
లుండును గావున నీమనోరథంబు సఫలంబు సేయ సమర్థుండు జనకాజ్ఞ నడవి కేతెం
చి తనపత్ని రాక్షసాపహృత యైననిమిత్తంబున నిన్నుం గాన నేతెంచె నీవు నమ్మ
హానుభావుని నభివందనపూర్వకంబుగా సంభావింప నర్హుండ వనిన హనుమం
తువాక్యంబులకు సంతోషించి సుగ్రీవుండు వాలివలనిభీతి వాడినపుష్పదామం
బునుంబోలె విడిచి హనుమంతునితోఁ గూడ నధికసమ్మదంబున నేతెంచి.
| 42
|
