శ్రీరాముఁడు శబరిం గరుణించుట
| చ. |
ఉరుతరవిఘ్నముల్ దొడర కున్నతి నొందఁ దపంబు సేయుదే
గురువుల భక్తితోఁ గొలుతె కోపము మోహము లేక యుండుదే
యిరవుగ సంయమంబు విజితేంద్రియవృత్తియుఁ గల్గి సౌఖ్యముం
బొరయుదె పుణ్యసంయములు పోఁడిగ నీకడ కేఁగుదెంతురే.
| 411
|
| క. |
అనవుడు సర్వము భద్రం, బని యాసతి నృపతితోడ ననియెన్ రఘునం
దన నీశుభదర్శనమునఁ, దనరఁ దపస్సిద్ధిఁ గంటి ధన్యత నుంటిన్.
| 412
|
| చ. |
జనవర చిత్రకూటమున సమ్మతి మీరు వసించియుండఁగా
దినపసదృగ్విమానములఁ దేజము లార మహాత్ము లైనస
న్మును లిట కిచ్చ వచ్చినఁ బ్రమోదము లారఁగ నర్చ లిచ్చినన్
మనముల సంతసించి మఱి మచ్చిక ని ట్లని రాతపోధనుల్.
| 413
|
| చ. |
ఘను లగురామలక్ష్మణులు గార్యముమై యిట కేఁగుదెంతు రే
పునఁ జన నానృపాలురకుఁ బూజ లొనర్చి సమగ్రపుణ్య వై
యనిమిషలోక మేఁగె దని యాదర మారఁగ నాకుఁ జెప్పి యిం
పెనయఁగ వారు నాకమున కేఁగిరి రామనృపాలశేఖరా.
| 414
|
| చ. |
వివిధము లైనవన్యములు వేడుక నే నొనఁగూర్చి మిమ్ముఁ బ్రా
భవమునఁ బూజసేయఁగను బ్రార్థన సేసెద మీకు దీని గా
రవమున స్వీకరింపుఁ డన రాఘవుఁ డారమణీయవన్యముల్
ప్రవిమలబుద్ధిఁ జేకొని తపస్విని కారఘురాముఁ డి ట్లనున్.
| 415
|
| క. |
దనుసుతుఁడు నీప్రభావము, మును నాకుం జెప్పె నిపుడు మోదముతోడం
గనుఁగొంటి ననుడు నాసతి, మన మలరఁగ విభునితోడ మఱి యి ట్లనియెన్.
| 416
|
| వ. |
అనఘ యివ్వనంబు మతంగవనం బనంబడు నీపుణ్యస్థానంబునం బులులు మృగం
బులుం గలసియుండు నేప్రాణులకు నైన నన్యోన్యవైరంబులు లే వమ్మునులసా
మర్థ్యంబున నీయాశ్రమంబున దేవతావిరచితవేది యున్నది యావేది నొక్కగృ
హంబు నిర్మించుకొని కడుఁబురాతనకాలంబున.
| 417
|
| క. |
ఎలమి మును హోమవేళం, బొలుపుగ మద్గురులు మంత్రపూతంబులుగా
జ్వలనుని నర్చించినవు, వ్వులు వాడవు దర్భ లెండవుం దగ నుండున్.
| 418
|
| మ. |
జననాథాగ్రణి యామహాత్ము లుపవాసశ్రాంతి మైఁ దీర్థముల్
సన లే కేడుపయోధులం దలఁప నాసప్తాబ్ధులుం జేరఁ జ
య్యన నేతెంచినఁ దారు గ్రుంకు లిడి యుద్యద్వల్కలంబుల్ దివం
బునకుం బోవుచుఁ బెట్టి పోయి రిలపైఁ బొల్పారెడుం జూడవే.
| 419
|
| వ. |
అని మఱియుం దమగురువుల సామర్థ్యంబులు పెక్కులు సెప్పి యే నమ్మునీశ్వరుల
పరిచారిణిం గాన వారికి శుశ్రూష సేయ వార లున్నపుణ్యస్థానంబున నీకళేబ
|
|
