పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/216

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

పడుచును లేచుచుఁ బాఱుచు, సుడిపడుచును దెసలు గలయఁ జూచుచుఁ బెదవుల్
దడుపుచు ననుజునివెన్నడి, నడలుచు నయ్యైవనంబు లరయుచు వగతోన్.

273


క.

ఘన మగునజ్ఞానాంబుధి, ననుపమవిజ్ఞానభానుఁ డస్తంగతుఁ డై
నను దుర్భ్రాంతితమిస్రము, మనమునఁ బర్విన విభుండు మతి సెడి యడవిన్.

274


సీ.

అదె చలత్తన్వంగి యనుచు నల్లన చేర, నది చూతలత యైన నట్ల నిలుచు
నదె మంజులాలాప యనుచు నల్లన చేర, నది కోకిలం బైన నట్ల నిలుచు
నదె లోలలోచన యనుచు నల్లన చేర, నది కురంగం బైన నట్ల నిలుచు
నదె నీలకుంతల యనుచు నల్లన చేర, నది మయూరం బైన నట్ల నిలుచు
నదె మహీజ నన్ను నచటికై చేసన్న, చేసె ననుచు నల్లఁ జేర నదియు
లలితమలయపవనచలితపల్లవ మైన, నట్ల నిలుచు రాముఁ డచట నచట.

275


ఉ.

హా యను సీత సీత యను నక్కట యెక్కడఁ బోయి తిందు రా
వే యను నిల్వు నిల్వు మను నీగతిఁ జీరెద నాదుపల్కు విం
టే యను వేగ మో యనఁ గదే యను నీశుభదర్శనంబు నీ
వే యను నన్నుఁ బాయఁ జనునే యను నాదటఁ జూడవే యనున్.

276


శా.

ఏలా చిక్కులఁ బెట్టె దియ్యడవిలో నేలే ననుఁ జేర వే
యేలే జానకి పిల్చినం బలుకవే యేలే కృపం జూడ వే
యేలే తాలిమిఁ బట్టఁ జూల సరసం బెందాఁక నీ వాడెదే
యేలే దూరపరిశ్రమాగతుని న న్ని ట్లేల కారించెదే.

277


క.

ప్రీతిగ లక్ష్మణ యెక్కడ, సీతం బొడగంటె నాకుఁ జెప్పుము వేగం
బాతతదుఃఖం బందఁగ, భ్రాతా నాతోడ నేల పలుకవు వత్సా.

278


ఉ.

అంబురుహాస్య నాకడఁ బ్రియంబుగ నుండఁగ నాకు దర్భత
ల్పంబులు హంసతూలికలపానుపు తా ఫలకందమూలభ
క్ష్యంబులు నోలి నా కమృతకల్పము లౌఁ బరఁగంగ నా కర
ణ్యంబులు నౌ నయోధ్య యగు నాకుటజంబులు దివ్యగేహముల్.

279


వ.

అని పలికి పురోభాగంబునం బొలుచు భూమిం గీ లెడలి పడినతొడవులు మొగ్గ
లు మాల్యంబులుం బొడగని రాముండు సౌమిత్రితో ని ట్లనియె.

280


ఉ.

భూమిజతప్తకాంచనవిభూషణబృందములుం బ్రసూనముల్
భూమితలంబునన్ నెరసి పోఁడిగ నున్నవి పోలఁ జూచితే
యామహిపుత్రి నిచ్చట రయంబున దైత్యులు ద్రుంచి వైచి తా