| |
దగదె య పైన నీ విట వృథాకథ లెన్నుచు బంటు నంచుఁ బ
న్నుగ నిదె యిప్పు డిద్దఱుమనుష్యుల కోడెద వెంత యాడినన్.
| 173
|
| ఉ. |
తక్కుదురే నిశాచరవధం బొనరింపక వారు వారిపై
నెక్కునె పేదతాపసుల నేఁచుమదోద్దతు లెల్లఁ జెల్లునే
యెక్కుడు గంటి నింకఁ గథ లిన్నియు నేటికిఁ జావు దక్క నే
దిక్కున నొండు లే దనుచు దిక్కుల మాఱు సెలంగ నేడ్చుచున్.
| 174
|
| క. |
ధరణిఁ బడి భుజగివిధమునఁ, బొరలుచు న ట్లున్నఁ జూచి భుగ్నభ్రుకుటీ
స్ఫురదురుఫాలతలంబునఁ, గర మలుకం జెమట వొడమఁ గా ఖరుఁ డనియెన్.
| 175
|
| మ. |
ఇటు శోకింపఁగ నేల రాముఁ డనఁగా నెవ్వాఁడు మీయన్నముం
దట దిక్పాలుఁడొ పన్నగాధిపుఁడొ గంధర్వేంద్రుఁడో నేల నె
త్తుట జొత్తిల్లఁగ నింక నన్నరులఁ ద్రుంతున్ నాదుబాహాజయ
స్ఫుటనాదంబుల నింతు దిక్తటనభోభూభాగమధ్యంబులన్.
| 176
|
| క. |
నీపరిభవమునఁ బుట్టిన, కోపము గంగాప్రవాహఘూర్ణత్వరతో
నేపారెడు లె మ్మనవుడు, నాపలుకుల కలరి నిల్చి యది యి ట్లనియెన్.
| 177
|
ఖరదూషణాదిరాక్షసులు రామునిమీఁద యుద్ధమునకు వచ్చుట
| చ |
రజనిచరాధినాథుఁ డగు రావణునట్టిమహాబలుండు న
క్కజ మగునీదుభూరిబలగర్వము సర్వముఁ జూపఁ గాదె ది
గ్విజయము చేసి లోకములఁ గీర్తికి నెక్కుట వీరవర్య నీ
భుజమ కదా సహాయ మగుఁ బోర సురారుల కెల్ల నెల్లెడన్.
| 178
|
