పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/154

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


చు లక్ష్మణానుచరుండై చనుదెంచి కుంభసంభవానుజునకుం బ్రణమిల్లి తదాచ
రితసత్కృతుం డగుచు నారాత్రి యచ్చట నిల్చి మఱునాడు ప్రయాణోచితసమ
యంబున.

81


తే.

ఆమ్మునీంద్రు వీడ్కొని యగస్త్యాశ్రమంబు
గదియ నేతేర రాముని నెదురుకొనియెఁ
గుసుమపరిమళోపాయన మొసఁగి హోమ
గంధబంధురుఁ డగుచున్నగంధవహుఁడు.

82


మ.

ధరణీనాయకుఁ డప్పు డి ట్లను సుమిత్రాపుత్రుతో నిమ్మునీ
శ్వరు సామర్థ్యము సెప్పెదన్ విను విన న్వన్మండలంబుం దనుం
దిరుగంజేయుదు నంచు మేరుగిరితో ద్వేషించి వింధ్యం బవం
ధ్యరయం బారఁగ మింటికిం బెరిఁగి యయ్యాదిత్యుతే రాఁగినన్.

83


క.

అమరహితంబుగ నీసం, యమివరుఁ డద్దెసకు వచ్చు నప్పుడు పాతా
ళమునకు దిగఁబడ నయ్యచ, లముఁ జరణాంగుష్ఠమున నలఘుగతి నదిమెన్.

84


క.

అదిమొదలు వింధ్య మిమ్ముని, పదశిక్షం బెరుఁగ వెఱచుఁ బగ లే కిచ్చో
మదవద్గజములు సింగపుఁ, గొదమలు హరిణములు పులులు గూడి చరించున్.

85


క.

సురయక్షసిద్ధవిద్యా, ధరగంధర్వాదిదివ్యతనువులు మనుజుల్
ధరియించి విమానంబుల, నరుగుదు రిట దపము సలిపి యమరావతికిన్.

86


క.

సురకిన్నరవిద్యాధర, గరుడోరగసిద్ధసాధ్యగంధర్వాదుల్
పరమప్రీతిం జనుదెం, తురు పొరిఁబోరి నిమ్మునీంద్రధూర్జటిఁ గొలువన్.

87


క.

వనవాసశేష మే ని, వ్వనమున నీయనఘుపాల వర్తించెద నిం
పెనయ మనరాక లక్ష్మణ, మునిపతి కెఱిఁగింప నరుగు ముందట ననినన్.

88


వ.

అరిగి తదాశ్రమద్వారప్రదేశంబున నిల్చి లక్ష్మణుం డగస్త్యశిష్యు నొక్కనిం
గాంచి నిజాగమనాభిధానంబులు సెప్పి మునీంద్రునకు విజ్ఞాపనంబు సేయు మనవు
డు నక్కుమారుం డగ్నిశరణంబునకుఁ బోయి ముకుళితకరకమలయుగళుం డగు
చు నమ్మహాత్మున కి ట్లనియె.

89


క.

మునిజనవల్లభ దశరథ, జననాయకసుతుఁడు రామచంద్రుఁడు మిమ్ముం
గనుఁగొనఁ జనుదెంచెఁ దపో, పని కాద్వారమున నున్నవాఁ డయ్యనఘున్.

90


వ.

కొలిచి సీతాలక్ష్మణు లేతెంచినా రని విన్నపంబు సేయుటయుఁ దన కచట నిలు