పుట:భాస్కరరామాయణము.pdf/126

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


రిం కెవ్వ రుదకంబు లిచ్చెద రెవ్వ రె, ట్లరసెద రే నిట్టు లైనవార్త
వినినయప్పుడ ప్రాణముల్ విడువఁగలరు, మువ్వురముగూడ నీశిలీముఖమునందుఁ
దెగితి మేమని దైవంబు తెంపుఁ జెప్ప, నకట హా తల్లి హా తండ్రి యనుచు నడలె.

181


చ.

అడలఁగ నీతఁ డొక్కముని యక్కట పాపముఁ జేసితిం గదే
తొడిఁబడ బాణ మేయుటయుఁ దూఱఁగ నాటెనె యెప్పు డీతమం
'బెడలునొ చూడ నయ్యెడకు నెప్పుడు వోదునొ నాఁగఁ జంద్రుఁ డ
ప్పుడ పొడతెంచె నామనసుపోల్కిఁ బయోజము లు బ్బడంగఁగన్.

182


వ.

ఏ నత్తరంగిణి దాఁటి తత్తీరంబున.

183


చ.

విరిసినయజ్జటాభరము విన్ననిమోము దురంతవేదనం
బొరల ధరాపరాగమున బ్రుంగినయంగము గల్గి యమ్మహా
శర మటు దూఱ దుస్సహదశం గలశంబున నొత్తగిల్లి నె
త్తురు దొరఁగంగ నాతురతఁ దూలుచు నున్నమునీంద్రనందనున్.

184


క.

కనుఁగొని యుల్లము జల్లన, ధనువును బాణములు వైచి తడయక జలముల్
గొనివచ్చి మోము దుడుపఁగఁ, గనుఁగవ దెఱచుటయుఁ జూచి కడుభీతుఁడ నై.

185


చ.

అనఘ యెఱుంగ నేను మృగయాపరతంత్రుఁడ నై విధాతృశా
సనమున నింతఁ గంటి నిది సాహసకర్మము సంభవించె నా
ఘనతిమిరంబునప్పు డుదుకంబుల నీ విటు కుండ ముంప నా
నినదము హస్తినాద మని నెట్టన నేసితిఁ దప్పు సేసితిన్.

186


వ.

అనిన నమ్మునికుమారుం డల్లన యి ట్లనియె.

187


మ.

అడవిం దాపసవృత్తి నున్ననను నేయం గారణం బేమి నీ
యెడ నేయె గ్గొనరించినాఁడ నది దా నెట్లుండె నావార్తకుం
గొడు కొక్కండును బోయెనే యనుచు నాక్రోశించుచుం జత్తు ర
క్కడ నయ్యంధులు మూఁడుపాతకము లింకం జెందు నిన్నుం బలే.

188


వ.

అయినను నెఱుంగమిం జేసి యేసి తింతియ కాదు పశ్చాత్తాపంబునుం గలదు
గావున నిమ్మహాపాతకంబు నీకుం గాక యుండు ననుచుఁ బలికి పదంపడి.

189


బాణవ్యధచే మేనం, బ్రాణంబులు నిలువ లేవు బాణముతోడం
బ్రాణములు విడువఁ జన దో, క్షోణీశ్వర దీనిఁ బెఱుకు కొంకకు మింకన్.

190


చ.

మహితసమాధియోగమున మద్గురు లిత్తెఱఁ గెల్లఁ గాంచి దు
స్సహ మగుచున్న శోకమునఁ జాలఁ దపించి శపించి రేని యా
గ్రహపటురోషవహ్నిఁ గొని కాల్చు భవత్కుల మన్మహాటవిన్
దహనము పేర్చునర్చుల నుదగ్రతఁ గానన మేర్చు చాడ్పునన్.

191


సీ.

అదిగాన మునుముట్ట నచటికి నీకుండ, నుదకంబు కొనిపోయి మొదలు వారి
తృష్ణఁ దీర్చి యిబ్భంగిఁ దెగియు మీకొడు కట్టి, తప్పు సేసితి నని చెప్పు మింక