తృతీయాశ్వాసము
75
[1]గుడిని మానిసి గొమ్మకొమ్మ దప్పకయ - [2]యడువరిపై నున్నయట్లొక్కరుండు
వేయుముఖంబుల వేనవేల్విధులఁ - బాయక యట్టుల బలము సేయుచును
నీ విధంబున రాత్రులెల్ల వేగింపఁ- గా వెండి నూనియ గవదివియలకు
నొక్కింతయును లేకయున్న నూహించి - గ్రక్కున మాఁకుల కణికలు వేర్చి
కవదివియలభాతిఁ గాల్చుచు మంట - లవిరళంబుగఁ బెట్టి యట్లు వేగింప
నొక్కకొఱడు గొట్ర యొక [3]మ్రానుమట్ర - యొక్కబడియ బట్రయొక కట్టెగిట్టె
మందునకైనను మ్రాఁకనుపేరు - నెందును లేకుండ నేఁగుడు నంత
[4]కసువునఁబిరు(పిరి?)వెంట్లుగాఁ దాల్చిచేత - నసలారఁ గవదివియలభాతిఁ బట్టి
యిలఁ[5] దీగదీపంబుపొలుపు వట్రిల్ల - నలి మనోవేగంబున జగతిచుట్టుఁ
దిరుగుచు మఱి కొన్ని దినములు [6]నడవఁ - బొరిఁ బల్లు [7]గుట్టెడుపూరియఁ బుడుక
సదసట్ర నలి నట్ర సరి [8]గస్వుగట్ర - వెదకియుఁ గానక మది విచారించి
కచ్చడంబాదిగాఁ గలచీరె లెల్లఁ - జెచ్చెర వెంట్లుగాఁ జేసి ముట్టించి
దివి[9] వెలింగెడు మెర్గుదీగెలో నాఁగఁ - గవదివియల [10]భాతిఁ గరములఁబట్టి
వెసఁగొని తిరుగ న [11]వ్వెంట్లుఁ జెల్లుడును - మసలక చీకటి మఱువునఁజేసి
పగవారు సొత్తురో పరికింపరామి - నగుఁ బ్రమాదం [12]బంచు నాత్మలోఁదలఁచి
గ్రక్కునఁదలవెండ్రుకల జడయల్లి - చక్కన దీపంబు సంధించిపట్టి
యింతట వేగుఁబోయిం[13] కఁబ్రొద్దనుచు - నెంతయు రయమున నెప్పటియట్ల
[14]జగతిచుట్టుఁ దిరుగ జడ యెల్లఁగాలి - బగబగయనఁగ దీపదకళియారి
తలగూడ దరికొనఁ దడవ శంభుండు - జలజాక్ష జలజజ శతమఖార్చితుఁడు
కంతుసంహరుఁడంత కాంతకుఁడతిని - తాంతసదానందుఁ డంబికాధవుఁడు
త్రిభువనారాధ్యుండు దివ్యశరీరుఁ - డభవుండు శివుఁడు ప్రత్యక్షమై నిలిచి
దీరు మహోదారు దీపదకళియ - నారును గారుణ్యవారాశిఁ దేల్చి
“యిచ్చ యెయ్యది నీకు మెచ్చితి [15]వేఁడు మిచ్చెద” నావుడు నిలఁజాఁగిమ్రొక్కి
“మెచ్చులు వేయును వచ్చె నొండొల్ల - నిచ్చమై విన్నపంబేర్పడ వినుము
ఈవిపినంబులో నెక్కడి బడుగు - దేవరో యనఁగ శ్రీదివ్యలింగాంగ
లోకాశ్రితుఁడ! భక్తలోకకుటుంబి! - యేకాకివై యుండు టిది నీతిగాదు
