పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/187

⁠

గ్రూరభాషణముల రొదచేయునాతనిఁ                           బరికించి కుశలోక్తిఁ బలుకవలయు హెచ్చి చేపట్లకు వచ్చునాతని విలో                           కించి ప్రార్ధనయుఁ గావించవలయు మొత్తునాతనిఁ జూచి మున్నీటిదుష్కృత                           ములు పోయె ననుచును దలఁపవలయు

⁠

గీ.⁠

నకట! యీప్రాణి యవిదితాత్మకుఁడు గాన దైవికమున మహావిపత్ప్రాప్తుఁడయ్యె ననుచు దయచేయవలయు నిట్లైన వారి యెదుట నిలువంగఁ గ్రోధుని కెన్నితలలు.

⁠ 27

క.⁠

కదనమునందును గ్రోధునిఁ జదిపినఁ దము దామె మిగులు సదమదమై కూ లుదురు పరుషతాహింసా మదపైశున్యాభిమానమాత్సర్యాదుల్.

⁠ 28

క.⁠

అనవుడు నాక్షమఁ గడుమ న్నన నాయితపడఁగ ననిపి నరపతి లోభుం దునుమగఁ జాలినసంతో షునిఁ బిలిపించుటయు వచ్చుచో నతఁడు మదిన్.

⁠ 29

వ.⁠

కృపణుల నుద్దేశించి కృపాపరాయణత్వంబున.

⁠ 30

శా.⁠

స్వేచ్ఛాలబ్ధము లైనవన్యఫలముల్ తృప్తాస్థగాఁ గల్గగా నచ్ఛస్వాదుజలంబు వాహినులయం దవ్వారిగాఁ బాఱఁగాఁ బ్రచ్ఛాయస్థలపల్లవప్రకరతల్పం బబ్బఁగా నేలయా శాచ్ఛన్నుల్ ధనికాంగణంబులు వృథా సంతాపముం బొందఁగన్.

⁠ 31

క.⁠

ధనమృగతృష్ణార్ణవజల మునఁ దిరుగ నిజప్రయత్నములు భగ్నములై

⁠