పుట:ప్రబోధచంద్రోదయము.pdf/111

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


10 సీ. పా.

 చిగురాకుబోఁడి మైచెమట పన్నీటిలో
              నానుట త్రిషవణస్నానమయ్యె

(1-175)


11 శా.

శీఘ్రం బేటికి వచ్చి సంసృతి భవశ్రీసౌఖ్యగంధంబె చా
నాఘ్రాణింపని మత్తనూజుల దురాత్మా! భిక్షులం జేసినన్
శుఘ్రాదిన్యసమగ్నుఁ జేసితి కృపాశూన్యుండవై గోముఖ
వ్యాఘ్రం బింతియగాక నీవు ఋషివే యాహా వితర్కింపఁగన్.

(1-275)


12. మ.

పదముల్ దొట్రిలఁ గౌనుఁదీవ వెలయింపన్ గేశము ల్దూలఁ బ
య్యెద వక్షోరుహపాళి చేర కనుదోయిం బాష్పముల్ గ్రమ్మ గ
ద్గదకంఠంబున వాక్యముల్ తడబడన్ దద్గేహముం జొచ్చి యా
సుదతీరత్నము గాంచె బాలుని మనశ్శోకానలజ్వాలునిన్

(1-317)


13. గీ.

ఇవ్విధంబున మఱియు ననేకగతుల
లలితశృంగారచేష్టల లాచిలాచి
చూచుచున్నట్టి ప్రమ్లోచఁ జూచి మునికి
మనసు గురుగురమనియె ఝమ్మనియె నొడలు.

(2-244)


14.ఉ.

హంససమానగామినికి నట్టి వినూతనగర్భశుద్ధికిన్
పుంసవనాదికృత్యములు భూపశిఖామణి యార్యసంపదా
శంసితకర్మకర్మఠత సాంగముగా నొనరింప నన్వయో
త్తంసుఁ గుమారునిన్ గనియె దర్పకు నిందిర గన్న కైవడిన్.

(2.268)


15.క.

ఇంటికిఁ జనుటయు మానెన్
నంటొనరింపంగఁజాలె నాగరికులతో
కుంటెనకాడుల గూడెన్
గొంటరియై యతఁ డసాధుగోష్ఠీపరతన్.

(2-354)


16.చ.

పెరిగిన యీసున న్నెమలిపింఛములన్ పురివిప్పఁబోలు నీ
సరసిరుహాక్షివేనలికి సాటిగ నిల్వఁగనోడి చొచ్చె నిం