పుట:ప్రబంధరత్నాకరము.pdf/255

⁠

మృగమునకు సమస్తమేదినీపతి దన యంగపూజ యొసఁగ + + + +న.

⁠ 131

చరిగొండ ధర్మయ – చిత్రభారతము [3-130]

సీ.⁠

ఎఱమీఁది పు[లినైన గొఱి]యచందంబునఁ               గొనివత్తు మిదె చూడు మనెడువారు నఱిమె[డు సింగంబునైనఁ] బ్రాణంబుతో               డనె పట్టి తెచ్చెద మనెడువారు జండించు గండ[భేరుండంబు]నైనను               గనుకట్టు [1]కట్టెద మనెడు వారుఁ జాలఁ గోపించిన శర[భాధిపంబునై]               [2]నను మెడఁ గట్టెద మనెడువారు

⁠

తే.⁠

ఘోరమృగముల గమి[యించుకొని ప్ర]తాప మడర సురియలఁ బొడిచెద మనెడువారు నగుచు నా న[రపాలుని] యగ్రవీథి నడచి రంతంతఁ జెంచులు పుడమి వణక.

⁠ 132

పిల్లలమఱ్ఱి [పినవీరన] – శాకుంతలము [1-113]

సీ.⁠

జడలల్లి ముడిచి పాగడఁ జొళ్ళెములు దీర్చి               త[లముళ్ళు] బలువుగా నెలవు కొల్పి మృగము చేరఁగవచ్చు మొగసిరి చూ[ర్ణంపుఁ]               దిలకంబు లలికసీమల ఘటించి వాకట్టు [3]వదినికె చేకట్టు మండ[లు               కరకాం]డమధ్యభాగముల దొడగి కుఱుచగాఁకట్టిన కఱకు దట్టీదిండు               [నంతరం]బు[న] బిడియమున దోఁపి

⁠

తే.⁠

పందిపోటులు దడవిండ్లుఁ బాఱవాతి యమ్ములును జిల్లకోలలు నడిదములును వలతియీటెలు ధరియించి వచ్చి రంగ రక్షకులు తాతతరముల ప్రాఁతవారు.

⁠ 133

1. చ.పట్టెద
2. చ.దనరగాఁ దెచ్చెద మనెడువారు
3. చ.వదనీక