| వ. |
ఇవ్విధంబున సుముఖుండై తరుణియుం దానును నప్పర్వతం
బునం దత్యంతసుఖంబు లనుభవించుచుండె నంత దుర్భిక్షంబు
దెలిసిన భృగుమహర్షియును శిష్యగణసమేతుండై క్రమ్మర వింధ్య
గిరిపాదావతీర్ణయగు రేవానదీతీరంబున నాశ్రమంబు నిర్మించు
కొని సుఖంబుండె నట్లు గావున.
| 170
|
| క. |
భృగుముని విద్యాధరునకుఁ
దగఁ జెప్పిన మాఘమహిమఁ దాత్పర్యముతోఁ
దగిలి విను పుణ్యపురుషుల
కగణితమగు శుభము లొదవు నఘము లడంగున్.
| 171
|
| వ. |
అని చెప్పి వసిష్ఠుండు దిలీపున కిట్లనియె. నీవు న న్నడిగిన
యట్టి యిమ్మాఘమాహాత్మ్యంబు తొల్లి కార్తవీర్యుం డడిగిన నత
నికి సహ్యగిరిమీఁద నుండి దత్తాత్రేయుం డిట్లని చెప్పె.
| 172
|
కార్తవీర్యునకు దత్తాత్రేయుండు చెప్పిన మాఘప్రభావము
| క. |
వినవయ్య! కార్తవీర్యా
ర్జున!మాఘముమహిమ మున్ను సురముని కమలా
సను నడుగ నాతఁ డతనికి
వినిపించిన తెఱఁగు నీకు వినిపింతుఁ దగన్.
| 173
|
| ఆ. |
ప్రకట[1]ధర్మభూమి భారతవర్షంబు
గాన నిందునున్న కారణమున
మనుజులకును మాఘమజ్జనవశమునఁ
గాక యొంట సుగతి గలదె చెపుమ?
| 174
|
| క. |
వ్రతదానతపములందును
మతి హరి ప్రియమందఁ డుదయమాఘస్నాన
వ్రతనియమంబులఁ బొందిన
గతి నరయఁగ రాజచంద్ర! గాంభీర్యనిధీ!
| 175
|
- ↑ కర్మ (తి)
