పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/46

⁠

బున కిట్లనియె నిమ్మహీపాలు [నంతఃపుర కాసారంబునకుం జని] కనకభూష ణం బపహరించి తావకాపకారియగు గోకర్ణకోటరమ్ములో వేయుమని వీడుకొలిపిన నవ్వాయసవిభుండు.

⁠ 166

క.⁠

రాజగృహమ్మునకును జని రాజచ్చట జలకమాడ రాగిల్లి మనో రాజ? మగు పీటమీఁదను రాజిల్లెడి కనకభూషరాజటు పెట్టన్.

⁠ 167

క.⁠

కని కాకము భూషణముం గొనివచ్చి ఫణీంద్రుఁడున్న కోటరమధ్యం బున వేయ దాని వెనువెం టన వచ్చిరి రాజభటులు ఢాక దలిర్పన్.

⁠ 168

వ.⁠

వచ్చి తద్భూజంబుక్రింద నిలువంబడి.

⁠

గీ.⁠

పాదపము నెక్కి యందలి పాము జంపి కనకసూత్రమ్ము జేకొని చనిరి వేడ్క కాకమిథునమ్ము [మది]ఁ గుతుకంబు నొందె నట్లుగావున దగు నుపాయంబు వలయు.

⁠ 169

క.⁠

మతిమంతుఁడైన సౌఖ్య స్థితినుండు నబుద్ధియైనఁ జెడిపోవును దు ర్మతియై హరి, శశకముచే మృతిఁబొందిన మాడ్కి... దలిర్పన్.

⁠ 170

వ.⁠

కరటకుం డాకథ యెఱింగింపు మన దమనకుం డిట్లనియె.

⁠

సీ.⁠

కలఁ డొక్కవనమునఁ గంఠీరవేంద్రుఁడు                     దర్పించి మృగములఁ దఱచు దినఁగ మృగములన్నియు గూడి మృగకులాధిప యిట్లు                     దిన నేల మాయందు దినము నొకని భక్షింపదగునని పల్కిన నంగీకరించి                     యారీతిఁ జరించుచుండ నందొక్కనాఁడు శశాధీశు దినము వ                     చ్చిన వాఁడు మదిలోనఁ జింతనొంది

⁠