పుట:పంచతంత్రి (భానుకవి).pdf/127

⁠

శంబరవైరి [1][తప్తులకుఁ] ౙామలకైతవగుప్తమైన భా వంబు లెఱుంగరాదు గురువైభవ! విఠ్ఠయ లక్ష్మధీమణీ!

⁠ 33

వ.⁠

ఏతద్విధం బెఱింగియు నెఱుఁగనేరక ప్రాణపదంబైన మిత్రునిం బొలియింపఁబూనితినను పలుకులు నించుకించుక వినంబడిన, నక్రపతివీఁపుపైఁ బోవుప్లవగవరుండును భయమ్ము నొంది చేయునది లేక విషణ్ణచిత్తుండై కట కటా! నాబుద్ధికి మోసంబాయెఁ దరుచరులకు శరచరులకు నెక్కడనైన స్నేహమ్ము సంఘటిల్లునె! కుడిచి కూర్చుండి యీదుర్బుద్ధివెంట నీవిష మధ్యంబున కేల యేతెంచితి! నని పశ్చాత్తాపంబు నొంది శింశుమారా! యింత పర్యంతమ్ము నేబుద్ధి తలపోసితి వని యడిగిన, నతండు కపటోపాయమ్మున నెఱింగింపకున్న, వానరుండు తనహృదయంబునఁ బెట్టుకలఁగి,—

⁠ 34

గీ.⁠

వీనిహృదయంబు బుద్ధి వివేకమున యెఱిఁగికొనియెద, నీతనితెఱఁగు మిగులఁ గైతవనిగూఢమై నాకుఁ గానవచ్చెఁ జెంతనాడిన పలుకులు చెప్పకున్న.

⁠ 35

క.⁠

అని నక్రవిభునితో ని ట్లను, మిత్ర! భవత్కళత్ర మచ్చటఁ గుశలం బున నున్నదె! యన నాతం డను నెక్కడి కుశలమని నయంబున మఱియున్.

⁠ 36

సీ.⁠

గదముచే మిగుల నంగద నొందియున్నది                     మాంత్రికు ల్వైద్యులు మాన్పనోప, రననొకించుక శంక, నా, వలీముఖసఖుఁ                     డిప్పుడు కర్తవ్య మెయ్యదనిన! మావారిలో నొక్కమంచిచికిత్సకుం                     డేతెంచి యిట్లెల్ల నెఱుఁగజెప్పి యరిగె, వానరహృదయమ్మునఁగాని యీ                     మందు లొసంగిన మానదనుచు, నేఁడు భార్యఁబ్రీతి నీకతంబున రక్ష సేయవలయుననిన, స్వీయవధము

⁠

1. "తూఁపులకు" అని మూలము.