పుట:పంచతంత్రము (బైచరాజు వేంకటనాథుడు).pdf/87

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


బడిశము జుంజుఱుందల తపారము జేగురుబొట్టు మేఖలం
గొడవలి గల్గి వచ్చె నొకక్రూరకిరాతుఁ డమంధరత్వరన్.

8


క.

వచ్చిన వాయసపతి దన, యిచ్చ న్వెఱబొమ్మవంటియితఁ డెందులకై
యిచ్చటి కేతెంచెనొకో, యచ్చెరు వనుచుండ నద్దురాత్మం డచటన్.

9


క.

పులుగుడిసెఁ బన్ని వల శా, డ్వలధరణిం బాఁదుపఱిచి వ్రస్సినకన్ను
ల్గలపులుఁగుదీమ మిడి య, గ్గలపుఁదమి న్గాచియుండఁగా దైవగతిన్.

10


శా.

చిత్రగ్రీవుఁ డనంగ నొక్కవిహగశ్రేష్టుండు సత్కృత్యకృ
త్పత్రివ్రాతము వెంట గుంపుగొనిరాఁ బైఁబోవుచున్ శాడ్వల
క్షేత్రస్థేమము దీమము న్గని నభఃక్రీడాపరిత్యాగియై
ధాత్రి న్వ్రాలె ననాయమధ్యమునఁ బత్రధ్వానము ల్భోరనన్.

11


క.

పులుఁగులఁ బినుఁగు కిరాతుఁడు, వలఁ దవులఁగఁ దిగిచి తగ్గి వగ్గెరపగ్గం
బలఘుతరకీలమున సం, వలనముఁ గావింపుచుండె వలసినభంగిన్.

12


వ.

అంతఁ బతత్రిసుత్రాముం డనుజీవులఁ గేవలయత్నంబునం బిలిచి దుష్కర్మానుకూ
లంబున నిందఱ మిజ్జాలంబునం జిక్కితి మీయపాయంబున కొండొకయుపా
యం బూహించితి యౌగపద్యాభిమానంబున నిందఱ మిజ్జాలంబుం బతత్రజాలం
బునం బెట్టుకొని దూరం బరుగుద మప్పటికి నొకగతి లేకపోయెడునోటు నిర్విలం
బంబున లెం డని చెప్పిన నొప్పుకొని యప్పులుఁగు లొక్కయూఁకున దెప్పరం
బుగా నుప్పరంబున కెగసిన నున్మూలితేకీలంబై జాలంబు వెంటరాఁగొని యాయుర్బ
లంబున గగనమార్గంబునం బఱచుచుండె.

13


క.

ఆవిధి విధిమూఁడక వడిఁ, బోవఁగ నిది యననుభూతపూర్వం బనుచున్
ధావనమున వనమునఁ బడుఁ, బో విహగము లనుచు బోయ వోయె న్బిఱుఁదన్.

14


ఉ.

ఎప్పుడు నేల వ్రాలు శ్రమ మేర్పడ ఱెక్కలు నొచ్చి పెచ్చుగా
నప్పుడ చిక్కు నిప్పులుగు లన్నియు నా కని నిశ్చయించి వాఁ
డెప్పటిభంగి వెన్దగిలి యేఁగుచునుండ విహంగమంబు లా
చొప్పున జాల మెత్తుకొని చూడఁగఁజూడ నదృశ్యమౌటయున్.

15


క.

అతిలాఘవమున నల లఘు, పతనకుఁడు న్దత్కపోతపతివెంబడి న
భ్రతలంబునఁ బఱచెం బ, క్షతిఝంకృతు లఖిలదిశలఁ గ్రందుకొనంగన్.

16


క.

జాలగ్రాహివిహంగమ, జాలముఁ బరికింపలేక జాఱనిజాలిం
దూలుచుఁ గ్రూరకిరాతుఁడు, వ్రీలినచరణములతో నివృత్తుండయ్యెన్.

17


క.

ఆవడువున నలచిత్ర, గ్రీవుఁడు దూరంబు నరిగి భృత్యుల నటుసం