| ద్రోయ కహోపరస్థలముఁ ద్రొక్కియుఁ జూచినయేని నాలుగేన్ | 588 |
క. | కని పెంచని గొడ్రాలది, గననొడలు న్దొడలు వడలు కటి నెన్నడుమున్ | 589 |
ఉ. | వేవిన నిద్ర మేలుకని వేఱొకబానకు నేర్పుతోడఁ బై | 590 |
చ. | వెడవెడ వేడివెన్నొరయు వేనలి మస్తకసీమఁ దక్రపుం | 591 |
క. | అది దండపాలకుం డను, మొదలితలారి న్రహస్యమునఁ బిలుచు న్వాఁ | 592 |
క. | ఈలీలఁ దిరుగఁ నొండొక, కాల మరిగె నరుగుటయు నొకానొకనాఁ డ | 593 |
క. | చొక్కునెడ దండపాలకు, డక్కడి కేతెంచె నప్పు డాతనిఁ గని తా | 594 |
గీ. | దాఁచి యెదురువోయి దక్కినగతి నవ్వు, నివ్వటిల్ల వదననీరజమునఁ | 595 |
క. | తెచ్చి కుసూలములోపలఁ, జొచ్చినబొజుఁ గెగసి యెగసి చూడఁగ నపు డా | 596 |
వ. | ఆసమయంబున. | 597 |
సీ. | అట్టలెత్తిన ప్రాఁతమెట్టులు కడుగుటం బఱిచాఱికలతోడి వరువకాళ్ళు | |
తే. | తూఁతకొమ్ము చంకదోఁపినయెడమెట్టి తొర్లు గోవిధూళిధూసరితము | 598 |
క. | ఇచ్చిన జడియక కౌఁగిటఁ, గ్రుచ్చిన యలదండపాలకున కను నపు డా | |