| ఉ. | కాననవాసియైనను సుఖంబు విశిష్టగృహాన్నభిక్షకుం | 432 |
| చ. | మడఁగిపడుండఁ బ్రానులకమంచపుఁగుక్కికి నిల్వుఱెల్లుపు | 433 |
| చ. | పలికినమాట నిల్వఁ డెడపందడపం జెడనాడు వచ్చు మె | 434 |
| మ. | హతదాక్షిణ్యు లనర్థకారు లభిమానాధ్యాత్ము లవ్యంజన | 435 |
| క. | చుట్టము లెవ్వరు దేశం, బెట్టిది యాయువ్రజంబు లెట్టివి కాలం | 436 |
| వ. | దమనకు నాలోకించి సంజీవకుం డను ననుజీవులకు దుష్ప్రభుసంశ్రయంబు గాదని | 437 |
| ఉ. | నావచనం బమోఘమని నమ్మి దురూహలత్రోవఁ బోక సం | 438 |
| క. | సరసవినీతరసానీ, తరసము విరసత నగల్చి తనసుభటపరం | 439 |
| క. | పరివారము దూరి వసుం, ధర నిడి వడిఁ దెల్పె నేకతంబున నన్నున్ | 440 |
