| | మొఱఁగి నిదురించుచో నిది, తఱి యగుటం జంపఁబోయెదం బదమనుచున్. | 229 |
| వ. | ఇరువురు చని యవ్విప్రగృహంబు ప్రవేశించి రందు బ్రహ్మరాక్షసుండు ప్రతి | 230 |
| క. | తొలుదొలుత నరిగి విప్రుని, బొలుపారం జంపి కడకుఁ బోయెద నాలోఁ | 231 |
| క. | తీ రిది యని చెప్పిన విని, చోరకుఁ డాబ్రహ్మరాక్షసున కను నీద | 232 |
| క. | ఈనెఱి నలికిడి పుట్టిన, ధేనువులను మ్రుచ్చిలింపఁ దీఱునె నాపూఁ | 233 |
| ఉ. | నావిని బ్రహ్మరాక్షనుఁడు న న్నిటు లాడఁగ నెంతవాఁడ వీ | 234 |
| వ. | అక్కలకలంబు విని బ్రాహణుండు మేల్కనియె నప్పు డతనికి విశ్వాసంబుఁ బు | 235 |
| క. | మును బ్రహ్మరాక్షసుం డిట్లను ననఘా తావకీన మగుగోద్వయమున్ | 236 |
| క. | చోరుండును బటురౌద్రా, కారుండై నిను వధింపఁగా నదయుండై | 237 |
| క. | నేరముఁ దప్పించుకొనం, జోరుండును బ్రహ్మరాక్షసుండును దనతో | 238 |
| క. | ధరణీసురుఁ డిట్లను మీ, రిరువురు పరమాప్తు లనఘు లిందెవ్వరిపైఁ | 239 |
| క. | దీవింపవలవ దవనీ, దేవత లామోదవనధిఁ దేలిన శాపం | 240 |
| వ. | బ్రాహ్మణద్వేషంబు లేక బ్రతుకుం డని వీడ్కొలిపినం బోయి రాచోరబ్రహ్మరాక్షస | 241 |
| సీ. | తనమేనికండలు దఱిగి డేఁగకు మేఁపి ఖగముఁ గావఁడె శిబిక్ష్మావరుండు | |
