| చ. | మనుపఁ బ్రియంబయేనిఁ జనుమా యన నాయన నిర్భరత్వరం | 182 |
| క. | నావిని మూషకపతి దుః, ఖావేశితహృదయుఁడై సఖా పోవలయుం | 183 |
| వ. | అని పలికిన నతని మృదురీతిం గఱుచుకొని చని వాయసకులవల్లభుండు నికటం | 184 |
| క. | మృగయుభయంబునఁ జీకా, కగుచున్నది మది భుజంగమాకృతిఁ గాలం | 185 |
| క. | మందరకుండును గరటపు, రందరుఁడును నేను నీపరామర్శ న్మే | 186 |
| క. | విచ్చలవిడి వాగురికుఁడు, వచ్చినఁ బ్రాణములమీఁద వచ్చును గృప నేఁ | 187 |
| కె. | వెఱవకు వాగుర దునియం, గొఱుకుట యన నెంత నీతికోవిద నీ కే | 188 |
| క. | అనిన నిది నేఁడ కా దట, మును గలదన నతనిఁ జూచి మూషకరా జో | 189 |
| ఉ. | రంగదుపాయపారగు హిరణ్యకుఁ గన్గొని యొప్పఁ బల్కెఁ జి | 190 |
| చ. | నరనుతకీర్తియౌత్కలమునాఁ గటకంబునఁ బుష్కరుండు భా | 191 |
| మ. | తుటుమై యొక్కటఁ గూడి గూడెపుఁగిరాతు ల్నేను వీక్షింపఁగా | |
