పుట:పంచతంత్రము (దూబగుంట నారాయణ).pdf/91

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


క.

దేవ నను భారపెట్టితి, గావున నాసామజములకడకుం జని యా
త్రోవ మనమీఁద రాకయె, పోవునుపాయంబు చేసి పుచ్చెదఁ గడఁకన్.

98


వ.

అని యతం డాప్రొద్ద కదలి పోయి చంద్రసరోవరతీరంబున నున్న యగ్గజయూథం
బులం బొడగని దనమనంబున.

99


సీ.

చేరినఁ జేసాచి చెనకెడుగతి దంతి, నిజకరంబునఁ బట్టి నేలఁ గలపు
నొక్కింత మూర్కొన్న యోజమై, నురగంబు గదియఁ బోయినమాత్రఁ గఱచి చంపు
మేలమాడెడువాఁడుపోలె వినోదంబు, వెలయ నవ్వుచు మహీవిభుఁడు చెఱుచు
నత్యంతవినయసాంగత్యంబు మెఱయంగఁ, గూడి దుర్మార్గుండు గీడు సేయుఁ


గీ.

గాన నాకు వీనిఁ గదియంగ నేలంచుఁ, జెంత నున్న శైలశిఖర మెక్కి
నిక్కి యోగజేంద్ర నీకు సేమమె యన్నఁ, దొండ మెత్తి చూచెఁ గొండమీఁదు.

100


వ.

చూచి సూక్ష్మరూపంబున నున్న యాచెవులపోతుం గనుంగొని గజేంద్రుం డోరీ
నీ వెవ్వండ వెచ్చటనుండి యిచ్చటికిం జనుదెంచితి వనిన నతఁడు నా పేరు విజయుం
డని యిట్లనియె.

101


గీ.

ఓషధులఁ బ్రోచి జీవుల నుద్ధరించు, కైరవాప్తునిదూత నిక్కడకు నన్ను
నతఁడు పుత్తేర వచ్చితి ననినఁ గజము, కార్య మే మిచ్చటను మమ్ముఁ గనుట కనిన.

102


వ.

అగ్గజశ్రేష్ఠునకు విజయుం డిట్లనియె.

103


చ.

పెఱికినయాయుధంబు గొని భీతిలఁగాఁ బొడువంగఁ జూచినన్
వెఱవక దూత స్వామిహితనిశ్చితకార్యము పల్కు టొప్పు న
త్తెఱఁగున వాఁడు రాజునకుఁ దెల్లమి పుత్త్రసమానుఁ డట్లకా
నెఱుఁగుము నన్నుఁ జంద్రునకు నిష్టతనూభవుఁగా మనంబునన్.

104


వ.

కావున నేను నిజంబు పల్కెద నాకర్ణింపుము.

105


క.

ఎదిరితనసత్త్వ మెఱుఁగక, మదమున వైరమ్ము గొన్న మతిహీనునకుం
దుదిఁ గీడు పొందకుండునె, వదలక యివ్విధముఁ దెలియవలయున్ మీకున్.

106


క.

ఈకొలను చంద్రుపేరన్, బ్రాకటముగ మున్ను కలిగె బహుపక్షికుల
వ్యాకీర్ణతటసమీపా, నోకహసురసిద్ధసాధ్యనుతిపాత్రం బై.

107


క.

ఇందులకుం గావలిగాఁ, బొందుగ మ మ్మునిచినాఁడు బుధజనకుఁడు మ
మ్మిందఱను మట్టి చంపితి, రిందునితో వైరపడఁగ నెంతటివారల్.

108


క.

శశికి వంశ్యుల మగుటను, శశకము లనఁ బరఁగి ధాత్రిఁ జరియింతుము క
ర్కశహృదయులార మీకును, వశ మగునే నిలువ ననిన వారణ మనియెన్.

109


క.

ఈతెఱఁ గెఱుఁగక వచ్చితి, మీతెరువున నడవ మింక నేఁగెద మిదె మీ
రీత ప్పోర్వఁగఁ దగు నన, మాతంగమునకు శశము మఱియుం బలికెన్.

110