| దోడుకొనిపోవుఁ డన నంచదోయి యొక్కకాష్ఠమధ్యంబుఁ గమఠంబుఁ గఱవఁ బనిచి | 435 |
మ. | అతిదూరంబుగఁ గచ్ఛపంబుఁ గొనుచున్ హంసంబు లి ట్లేగఁగా | 436 |
క. | ఇది యేమికలకలం బని, వదనము కాష్ఠంబు వదలి వసుధం బడున | 437 |
క. | వినుమా వెండియు నొకకథ, వినిపించెద నీకుఁ బూర్వవృత్తము దెలియన్ | 438 |
వ. | కావున ము న్ననాగతవిధాతయుం బ్రత్యుత్పన్నమతియు యద్భవిష్యుండును నను | 439 |
క. | మడుఁ గింకఁజొచ్చె నీజల, మెడఁ జేరిన, బెద్దమడువు కేఁగుట భారం | 440 |
వ. | అని మఱియు నొక్కవిశేషంబు వినంబడె నింతకమున్ను జాలరులు దమలోనం | 441 |
గీ. | అడుసు చిక్క జలము లాడకాడకు నింకె, మొనసి పులుఁగుగములు దినఁగఁ జొచ్చె | 442 |
వ. | కావున నీప్రొద్ద యీసరోవరంబు విడిచిపోవం దగు ననినఁ బ్రత్యుత్పన్నమతి | 443 |
క. | నేరుపు గలమతిమంతుఁడు, నేరమి యొకవేళఁ బొంద నెఱి నది గెలుచున్ | 444 |
వ. | అనుటయు ననాగతవిధాతయు యద్భవిష్యుండును నక్కథ మాకుఁ జెప్పు మనినఁ | 445 |
సీ. | కరికుంభయుగ మతికాఠిన్య మగుఁ గాని, యీకాంతచనుదోయి కింత వెలితి | |