| గీ. | గర్భభార మెఱుంగుదుఁ గంబుకంఠి, చేయవలసినకార్యంబుఁ జెప్పు మనినఁ | 421 |
| ఉ. | సంగతిఁ బర్వకాలములఁ జంద్రునిఁ జూచి చెలంగి పొంగుచున్ | 422 |
| వ. | అనినం బ్రియాంగనాలాపంబులు హాస్యంబు సేయుచు నాతీతు విట్లనియె. | 423 |
| గీ. | ఈసముద్రుండు నాతోడ నెట్లు వైర, పడ సమర్థుండు తెలియక పలికి తబల | 424 |
| వ. | ఈసముద్రునకును నీకును హస్తిమశకాంతరంబు వినుము. | 425 |
| క. | తనశక్తియుఁ బరశక్తియు, జననుత విజ్ఞానదృష్టిఁ జర్చించినయా | 426 |
| వ. | అని పలికి మఱియును. | 427 |
| క. | ఎన్నఁదగుహితులు బుద్ధులు, విన్ననువునఁ జెప్పు నతఁడు వినకున్నఁ జెడున్ | 428 |
| వ. | అని టిట్టిభాంగన పలికినఁ బురుషుం డాకథ యెఱింగింపు మనిన నది యిట్లనియె. | 429 |
| క. | కంబుగ్రీవుం డనుపే, రం బరఁగినకచ్ఛపము నిరంతరసౌఖ్యా | 430 |
| గీ. | అందు వికటసంకటాఖ్యహంసయుగంబు, నిలిచి కచ్చపంబుఁ గలసి తిరుగు | 431 |
| క. | మానససరోవరాంతర, మానితజలపానకేళిమగ్నుల మైనం | 432 |
| గీ. | నఱికి యెలతామరలతూండ్లు నమల లేవు, చాలఁ దీయని తెలినీరు గ్రోల లేదు | 433 |
| వ. | హంసయుగ్మంబున కిట్లనియె. | 434 |
| సీ. | కూడితి మిన్నాళ్లుఁ దోడఁబుట్టువులట్ల, యెడరు పుట్టినచోట విడుతుడయ్య | |
