| క. | చొరఁబడి గోయుగముం గొని, సరగున నే నూరు వెడలి చనునంతట భూ | 206 |
| క. | పసుల మును నీవు దోలిన, ముసరిన నెవ్వగల నతఁడు ముచ్చిరుచుండన్ | 207 |
| వ. | ఇవ్విధంబున నయ్యిరువురు నొండొరులమీఁదియాగ్రహంబున మెల పెఱుంగక | 208 |
| ఉత్సాహ. | వెస నితండు నిన్నుఁ బట్ట వేచి వచ్చె బ్రహ్మరా | 209 |
| గీ. | విని మహీసురవర్యుండు వితతమంత్ర, బలమునను బ్రహ్మరాక్షసుఁ బాఱఁ దోల | 210 |
| క. | కావున శరణాగతునిం, గావం దగుఁ గాని చంపఁ గా దనినయెడన్ | 211 |
| వ. | వక్రనాసుండు చెప్పినయట్ల చెప్పిన విని రక్తాక్షుండు సముస్థితుండై మ్రొక్కి యుప | 212 |
| గీ. | దీనదశ దోఁపఁ బగతుండు హీనవృత్తి, నడఁగి బల మబ్బువేళను మడఁగఁజేయు | 213 |
| వ. | అని మఱియు నిట్లనియె ము న్నిట్టిప్రియాలాపంబుల కలరి. | 214 |
| క. | ప్రేమను జారిణి యగుతన, రామను శిరసావహించె రథకారుఁ డొకం | 215 |
| వ. | అతం డిట్లను రథకారుని కొక్కకులకాంత గలదు దానితెఱంగు వినుండు. | 216 |
| క. | నగుమొగముఁ గలికికన్నులు, బిగిచన్నులు నసదునడుము బింబాధరమున్ | 217 |
| క. | ఆపొలఁతుక పరపురుష, వ్యాపారము సేయుచుండ వరుఁ డెఱిఁగి నిజం | 218 |
| ఉ. | బాలరొ నన్ను రాజు పనిపంపఁగఁ బోవుచునున్నవాఁడఁ బో | |
