| క. |
అతఁడు నతిబహులనిద్రాయుతుఁ డై యున్నాఁడు గాచు టొప్పదె సంబో
ధితుఁ జేసి తెచ్చి సేవా, రతుఁ జేసెద ననిన దనుజరా జి ట్లనియెన్.
| 19
|
| చ. |
అలఁతులఁ బోవు తప్పె యిది యైనను నాతఁడు నేతికుండపై
యెలుక సలంబుఁ బోవిడిచి యేను భవత్పతిఁ గాచితిన్ మనం
బలరఁగఁ బోయి నిద్ర దెలియంగ సుపాయము సేయు నాకు నె
చ్చెలి యగుఁ దోడితె మ్మనినఁ జేడియ సమ్మద మంది క్రమ్మఱన్.
| 20
|
| చ. |
చని పతి నిద్ర దెల్పి దనుజప్రభురాకయుఁ దాను బోకయున్
మన మలరంగ బాంధవపుమాటలు సంధి దగంగఁ జేసి యా
తనిఁ దమయన్నపాలికి ముదంబునఁ దోకొనిపోవఁ బూని వ
చ్చినతన దైనపూనికయుఁ జెప్పిన గొండొక సమ్మతించుచున్.
| 21
|
| క. |
మీయన్నకుఁ దేజముగాఁ, బోయి యతనిఁ గంటి నన్ను బోధింపవ యే
నాయనకుఁ జాల నని యిఁకఁ, జేయునదియుఁ గలదె గడవఁ జేసితి తరుణీ.
| 22
|
| క. |
ఈచనవు సెల్ల నిచ్చితి, నీ చెప్పినయట్ల యతని నేఁ గనియెద మై
త్రీచాతుర్యసమగ్రుఁడ, నై చేసెదఁ బిదపఁ దగుసహాయం బెల్లన్.
| 23
|
| ఆ. |
అని యలంకరించుకొని తనసేన స, న్నాహసుందరముగ నడవఁ బనిచి
వారణేంద్రు నెక్కి వచ్చి బావకుఁ బొడ, సూపె మధువు పెంపుసొంపు మిగుల.
| 24
|
మధుఁడును రావణుఁడు నింద్రునిపై దండెత్తుట
| ఉ. |
ఆదశకంధరుం డుచిత మయ్యెడుభంగి మఱందికిన్ మహా
హ్లాద మొనర్చి పేర్చి యమరాధిపుపై నడవం దలంచు ట
త్యాదరలీలఁ జెప్పి తగ నప్పురి నాఁడు వసించి యాతఁడుం
గా దన కెత్తి తో నడవఁ గా మఱునాఁ డటఁ బోయె నుధ్ధతిన్.
| 25
|
| ఉ. |
రావణుఁ డిట్లు దేవనగరంబుపయిన్ బలపాదధూళివి
ద్రావితసర్వదిగ్వలయరాజకులుం డగుచుం గడంక మై
బోవునెడం బథంబున నభోవిభవంబుఁ దిరస్కరించుశృం
గావళి నుల్లసిల్లురజతాద్రిఁ గనుంగొని కౌతుకంబునన్.
| 26
|
| ఉ. |
శూలినివాస మై తెలుపుసొంపునఁ బొంపిరివోవు నమ్మహా
శైలముచక్కిఁ జక్కటికి సప్తతురంగముఁ డేగు దెంచి యు
త్తాలపుదేవగేహము సుధం జెలునొందఁగ నందుఁ బేర్మికిం
జాలి వెలుంగురత్నకలశంబువిధంబునఁ దేజరిల్లెడున్.
| 27
|
| ఆ. |
అనుచు నగముఁ జేర నరిగి రక్షోవంశ, కరుఁడు దానిసొంపు గలయఁజూచి
యనుఁగుఁదమ్మునికిఁ బ్రియమ్మునఁ జూపుచు, నిట్టు లనియె వేడ్క యెసక మెసఁగ.
| 28
|
