క. |
కలయం ద్రిమ్మరి మేదినిఁ, గలవీరుల నోర్చి జయము గైకొంటి మను
ష్యులు నీ కెదురే యింకం, గలదే కొద వడ్డచో టఖండితశౌర్యా.
| 39
|
తే. |
క్షుత్పిపాసలు జరయును ఘోరరుజలు, నడర నార్తులై యుండుదు రదియుఁ గాక
మర్త్యు లిటమున్న వీరు లమర్త్యు లైరి, పీనుఁగుల ముట్టి యొడిచిన బిరుదు గలదె.
| 40
|
క. |
కావున నిమ్మనుజావళి, నీ వడుచుట మెచ్చు గా దనిన నప్పలుకుల్
దేవారి వోలు నని సం, భావించి మరుత్తపస్విపతి కి ట్లనియెన్.
| 41
|
నారదవచనప్రబోధితుం డై రావణుఁడు యమునిపై దాడి వెడలుట
ఉ. |
ఏను రసాతలంబునకు నేగెద నాగకులంబు నోర్చి య
ద్దానవులన్ జయించి బలదర్పము లేర్పడ దేవకోటిదు
ర్మాన మడంప వాసవపురంబునకుం జనువాఁడ సన్మునీం
ద్రా నినుఁ గంటి నా కభిమతంబులు సేకుఱు నింక నెమ్మెయిన్.
| 42
|
తే. |
అనిన విని నీకుఁ బాతాళయానమునకుఁ, దెరువుగా దిది సమవర్తిపురము సరణి
యందుఁ జను మతనిమదంబు నడపవలయు, ననిన నమ్ముని కనియె నద్దనుజవిభుఁడు.
| 43
|
ఉ. |
మున్ను ప్రతిజ్ఞ సేసితి సముద్ధతవృత్తి దిగీశకోటికిన్
బన్నముఁ దేరఁ గావున శుభంబులు శీఘ్రమ చేత నీతి గ
ర్వోన్నతిఁ గ్రాలునాజముని ను క్కడఁగించి క్రమంబుతోడఁ ద
క్కున్నదిశల్ జయించెద సముజ్జ్వలదుస్సహవిక్రమంబునన్.
| 44
|
క. |
పని వినియెద నని మ్రొక్కుచు, దనుజేంద్రుఁడు సనిన వేల్పుతపసియు నీతం
డనుమానింపక జముపైఁ, జనియెడు నియ్యిరువురకును సమరం బైనన్.
| 45
|
క. |
వీఁడును వరసిద్ధబలుఁడు, వాఁడును జగ మెఱుఁగ దుర్నివారుఁ డలుక మై
నేఁ డిరువురుఁ దలపడుదురు, వేఁడిమొగంబులన చూతు వేడుకతోడన్.
| 46
|
నారదుఁడు రావణునిరాక యముని కెఱింగించుట
మ. |
అని యొక్కించుక నిల్చి యొండుగడ గా నత్యంతశీఘ్రంబునం
జని వైవస్వతుఁ గాంచి తా నధికపూజాసత్కృతుండై కృతం
తున కారావణురాక సెప్పి యనిలో దోశ్శక్తిఁ జూపఁగఁ బూ
ని నిజం బై యిట వచ్చె నేనిఁ జెడఁడే నీచేత నం చున్నెడన్.
| 47
|
క. |
అచ టెల్లఁ బుష్పకంబున, రుచి గప్పఁగ రావణాసురుఁడు దైతేయ
ప్రచయకలకలనిరంతర, నిచితనభోభాగుఁ డై యనికి నేతెంచెన్.
| 48
|
క. |
చనుదెంచి పురసమీపం, బునఁ దమతమపుణ్యపాపములు గనుఁగొనఁ ద
మ్మనివారణఁ బొందఁగ ను, న్న నిఖిలజంతువులఁ జూచి నయవిరహితుఁ డై.
| 49
|
ఉ. |
కొందఱు సౌఖ్యముం బొరయఁ గొందఱు దుఃఖముఁ బొంద నేల మీ
రందఱు నొక్కచంద మగుఁ డంచు విపద్దశఁ బొందువారి మే
|
|