| ఉ. |
ఐనను మీమతం బెఱుఁగునంతకు నేమియుఁ జేయనైతి న
ద్దానవులన్ సముజ్జ్వలసుదర్శననిర్దళితాఖిలాంగులం
గా నొనరించి లోకములు కల్మష మంతయుఁ బాచి యుత్సవ
శ్రీ నినుపారఁ జేసెద విరించిమహేశులు సమ్మతింపఁగన్.
| 90
|
మాల్యవదాదు లమరావతిపై దండెత్తుట
| క. |
అని వీడ్కొల్పిన మోదం, బునఁ బొందుచు నిజనివాసములకు శతమఖా
ద్యనిమిషులు ఋషులుఁ బోయిన, యనంతరము మాల్యవంతు డంతయు వినియెన్.
| 91
|
| క. |
విని యొక్కింత వగచి య, ద్దనుజేంద్రుఁడు విక్రమైకతత్పరుఁ డగుచున్
మనమున గర్వము గదురఁగ, ననుజుల రావించి యిట్టు లనియెఁ గుపితుఁ డై.
| 92
|
| మ. |
మనలన్ ధూర్జటితోడ గోసడిచి కామధ్వంసి పట్టీక పొం
డని చక్రాంకునిఁ జూపి పోవిడ సురేంద్రాదు ల్సరోజాక్షునిం
గని యెగ్గు ల్ప్రకటించినం గినిసి లోకంబు ల్వినంగా నతం
డనుమానింపక పూనె దైత్యకులసంహారంబుఁ గావింపఁగాన్.
| 93
|
| ఉ. |
పూర్వమున హిరణ్యకశిపుప్రభృతుల్ దనచేతఁ జచ్చినన్
గర్వము మీఱి యున్కి మురుఘస్మరుఁ డెట్లుఁ గడంగు నాతనిన్
సర్వజగంబులున్ బెదర సంగరరంగమునన్ జయించి హృ
త్పర్వ మొనర్పఁగావలయు దైత్యులకు న్మన మెల్లభంగులన్.
| 94
|
| క. |
అనిన సుమాలియు మాలియు, సని రతఁ డిట వచ్చెనేని నదె యయ్యెడు న
య్యనిమిషు లెగ్గులు మనపైఁ, బొనరించినదాన నింత పుట్టెను గంటే.
| 95
|
| క. |
కావున నమరావతిపైఁ, బోవలయుం జుట్టుముట్టి పొరిగొని పిదపన్
దేవతలపక్ష మై యని, కేవీరుఁడుఁ గడఁగె నేని నెఱుఁగుద మతనిన్.
| 96
|
| ఆ. |
అనిన మాల్యవంతుఁ డగుఁ బోలు నిది యని, పయన మపుడ చాటఁ బంచి కదలి
యమితవివిధవాహనారూఢయోధవీ, రోద్ధతముగ నడిచె నుద్దవిడిని.
| 97
|
| ఉ. |
అత్తఱిఁ గెంపు మీఱినఘనావళి యాకస మెల్లఁ గప్పి క్రొ
న్నెత్తురు నెమ్ములుం గురిసె నీరధి యెంతయు ఘూర్ణమాన మై
యుత్తల మొందెఁ బర్వతము లొక్కమొగిం గదలె న్మహోల్కముల్
మొత్తము గట్టి రాలె బలము ల్వెఱఁగందఁగ జేటు దెల్పుచున్.
| 98
|
| ఉ. |
అంతయుఁ జూచియున్ దితిసుతాధిపుఁ డఫ్డు మనంబులోన నా
వంతయుఁ గొంకు లేక దివిజావళికిన్ మనచేయుహానికై
యెంతలు పుట్టెఁ జూడుఁ డని యేడ్తెఱఁ జూపుచుఁ దమ్ములన్ బలం
బంతటికిం బురస్సరుల రైచనుఁ డంచుఁ బరాక్రమోన్నతిన్.
| 99
|
| క. |
చెలఁగుచు నమరావతి కిం, పలరంగ నడచు టెఱిఁగి భయభ్రాంతి మెయిం
గలఁగఁగఁ బాఱి మహేంద్రాదులు పుచ్చి రుపేంద్రుకడకు దూతం గడఁకన్.
| 100
|
