| |
మునికృత మన్న నాదికవి మోము గనుంగొని యక్కుమారు లం
దనుమతి గాంచి యి ట్లనిరి యానృపచంద్రునకుం బ్రియంబుగన్.
| 123
|
| క. |
ఈసందర్భము వీరలు, సేసినయది మేము వీరిశిష్యులము రసో
ల్లాసమధుర మగుదీని ను, పాసింతుము ప్రీతి నేతదనుమతి నెందున్.
| 124
|
| చ. |
అనుడు వికాస మంది విభుఁ డమ్మునినాథుముఖారవిందముం
గనుఁగోని మీకృపామహిమ గావ్య మయోజ్జ్వలమూర్తిఁ దాల్చి పా
వనముగఁ జేసె నాదులఘువర్తనమున్ భువనంబు లాదరం
బునఁ గొనియాడు నింక ననుఁ బుణ్యుఁడ నైతిఁ ద్రిలోకపూజితా.
| 125
|
| క. |
ఈవాత్సల్య మధికసం, భావనమై మీర లెఱుక పఱుప కునికి యే
మో వీర లెవ్వరో వినఁ, గావలయున్ గూఢపథము గాఁ దగు నేనిన్.
| 126
|
వాల్మీకి రామునికి సీతావృత్తాంతము చెప్పి కుశలవుల నతని కొప్పించుట
| క. |
అనురఘునాయకుపలుకులు, విని మునిపతి జనకతనయవృత్తాంతం బీ
తని కెఱుఁగింపఁగ నిది తఱి, యని యతనికి నిట్టు లనియె నందఱు వినఁగన్.
| 127
|
| చ. |
వినయముఁ బెంపు నేర్పును వివేకమునుం గలనీవు మేదినీ
తనయఁ దొఱంగు టెట్టు లుచితంబుగఁ జూచితి విట్లు వోలునే
యనలవిశుద్ధ యైనసతి నక్కట యెక్కడ నేనిఁ బొమ్ము నీ
వని వెడలంగఁ ద్రోచిన దయాగుణకీర్తికి హాని పుట్టదే.
| 128
|
| క. |
నాఁ డగ్నిలోనఁ ద్రోచిన, వాఁడ వకట యంతఁ బోక వల్లభ నిమ్మై
నేఁ డడవిఁ ద్రోచి తెదఁ గడు, వాఁడి గదే నీకు రాఘవకులప్రవరా.
| 129
|
| తే. |
అంతనుండియు నీతోడ నలిగి యున్న, వార మే మది యట్లుండె వారిజాక్షి
తెఱఁగు విను మని యిట్లను మఱియు ముని వి, నీతజాతోత్సుకుండగు నృపవరునకు.
| 130
|
| ఉ. |
క్షత్త్రియపుత్త్రికాభరణగౌరవలీల వెలుంగు మేదినీ
పుత్త్రి మదాశ్రమస్థలముపొంత వనంబునఁ ద్రోచి వచ్చె సౌ
మిత్రి తపస్విబాలకులు మెలుకఁ గన్గొని వచ్చి నాకుఁ ద
న్మాత్ర నెఱుంగఁ జెప్పుటయు మానిని యున్నెడ నేను గ్రక్కునన్.
| 131
|
| క. |
చని యనునయించి యాశ్రమ, మునకుం గొని పోయి యచటిమునివరపత్నీ
జనములభంగి నుటజవ, ర్తినిఁ జేసినయంతఁ గొన్నిదినములు సనిసన్.
| 132
|
| క. |
చకితాత్ము లగుమహీసురు, లకుఁ బ్రీతి యొనర్ప నాఁడు లవణునివధసేఁ
తకు నీ వనుపఁగ శత్రు, ఘ్నకుమారుం డందుఁ బోవు కందువఁ బ్రీతిన్.
| 133
|
| క. |
జనకసుత కవలవారిం, గనుడు ననుష్ఠితసమస్తకరణీయుఁడ నై
మనువంశముఖ్య కుశలవు, లనియెడు నామంబు లిడితి నయ్యిరువురకున్.
| 134
|
| శా. |
కాలౌచిత్యము మీఱఁ బెక్కువలమైఁ గల్యాణసౌమ్యాంగులై
కేలీలోలతపస్విదారకసహక్రీడం బ్రవర్తిల్లుచున్
|
|
