నారసింహపురాణము. ఆ - 2
139
| | సురలును దానుఁ గూడి మనచొప్పునఁ బోవక శౌర్యహీనుఁడై | 56 |
| సీ. | సమరాభిముఖు లైనయమరవీరులఁ గిట్టి యనిమొనఁ దుత్తుము రాడవలదె | 57 |
| క. | మన మితనికిఁ బగవారము, మనపగరులు ప్రీతిపరులు మనవాక్యంబుల్ | 58 |
| గీ. | ఆహిరణ్యకశిపునందు నీమామిడి, కిందిసోమ రెట్లు బొంది యెత్తెఁ | 59 |
| క. | అనిమిషు లితనికి సఖులై, మనుచుండిర యేని దివిజమర్దనకులముం | 60 |
| క. | అందఱముఁ గూడి యీకసు, గందుం దునుమాడి యొక్కకఠినభుజబలో | 61 |
| గీ. | రాజపుత్త్రుఁ దునుమరాదు వేల్పులచేతఁ, బడఁగరాదు దురితపదవి చొరని | 62 |
| మ. | ఘనసంగ్రామపరుల్ హిరణ్యకశిపుక్ష్మావల్లభుం గొల్చి త | 63 |
| ఉ. | పక్షికులేంద్రవాహనుని బల్విడిఁ దోలఁగరాదొ దేవతా | 64 |
| చ. | మనము దొలంగినప్పుడె క్రమంబున దేవత లెల్ల దైత్యరా | 65 |
